یهو دلم هواشو کرد بی فکر تصمیم گرفتم عصر بهش بگم بیاد پیش

یهو دلم هواشو کرد بی فکر تصمیم گرفتم عصر بهش بگم بیاد پیشم میدونستم دارم ریسک بزرگی میکنم شاید اتفاق های جبران ناپذیری بیوفته اما دل بود دیگه ده سالی یه بارم دلش هوای اغوش کسی نمیکرد حالا که دلش هوای اغوش گرم و نرم دلبرجان کرده بود چطوری ارومش میکردم؟
تصمیم گرفتم بهش پیام بدم بهش گفتم عصر نیم ساعتی تایم دارم واسه دیدنت بی درنگ قبول کرد و ساعت دقیق رو خواست باخنده تهدیدش کردم که مبادا بیایی و اذیتم کنیا اونم خندیدو گفت به توچه مالی خودمی
ته دلم ضعف میکردم واسه مال اون بودن واسه اغوشی که اولین بار بود به روی یه نفر باز شده بود واسه لبایی که واسه اولین بار طعم لبای اون رو چشیده بودن واسه دستایی که دستای من توش گم میشدن خلاصه بگم مثل همیشه سرساعت دم در بود در رو براش زدم و آمد بالا سریع موهای خیسم رو بالا جم کردم اخه همیشه میگفت وقتی موهات رو بالا میبندی خوشگل ترمیشی به مهز ورودش توی اغوش گرمش فرو رفتم اغوشی که کل وجودم دلتنگش بودن اغوشی که ماه ها بود ازم خودم دریغشون کرده بودم اغوشی که پربود از امنیت و آرامش نزاشت بیشتر فکرکنم صورتم رو بین دستاش قاب گرفته بود و نگام میکرد قلبم اروم تراز همیشه میزد پربودم از حس نیاز نیاز به بغلش به دستاش به این ارامشی که هیچ جا نصیبم نمیشد.....

بماند یادگاری
1400/11/10