بیاین قبول کنیم که همیشه بزرگترین زخم و درد هارو آدمای زن

بیاین قبول کنیم که همیشه بزرگترین زخم و درد هارو آدمای زندگیت میزنن همونایی که خیلی برات مهمن، رفیقات میزنن، اونی که خوب میشناستت میزنه، غریبه ها و آدمای تو خیابون که نمیشناسنت نمیدونن که نقطه ضعفت چیه ، فقط آدمای زندگیت میتونن بدترین ضربه رو بهت بزنن، آدما به سرعت برق و باد عوض میشن، اونقدر سریع که حتی نمیتونی نیم‌نگاهی به ساعتت بندازی، پس به راحتی اعتماد نکن چه به ادم دو روزه چه به یه ادم یه ساله، همه چیز رو بهش نگو، ممکنه همون یروزی خنجرو از پشت فرو کنه تو کمرت و بهت ضربه بزرگی بزنه، با کسی رفاقت کن که بی ریا باشه و تکیه گاهت، هرلحظه کنارش باشی و هرلحظه کنارت باشه نه این ادمای منفعت طلب که چهارروز دیگه مثل رنگین کمون رنگ عوض میکنن، به قول شاعر که میگه : از نمک نشناس ها آزار دیدن سخت نیست، درد دارد خوردن زخم از نمک پرورده ای، آره دوست من، این آدما فقط دنبال جایین که براشون سود داشته باشه، به هرکسی اعتماد نکن، پاش بیوفته جوری پرتو میچینن که تو میمونی و یه دنیا حس بد و پشیمونی:) "