آمده ام ای شاه پناهم بده...

آمده ام ای شاه پناهم بده...
.
#امام_رضا

زخمی که دارد بر جگر را مرهمی نیست
احضار اجباری شدن درد کمی نیست

با پاره ی جان رسول الله بد کرد
مامون رضا را باطنا نفی بلد کرد

بابا ندارد طاقت دوری فرزند
آقایمان را از جوادش دور کردند

قسمت نشد با چشم سر بابا ببیند
در رخت دامادی جوادش را ببیند

دور از وطن حالا غریب افتاده در طوس
در چنگ شمری نانجیب افتاده در طوس

چشمی به در دارد نگاهی سمت جاده
دلواپس و دلتنگ روی خانواده

جز روضه ی گودال روی لب ندارد
این هم حسینی که دگر زینب ندارد

از بی کسی او دل زهرا بگیرد
باید غلامی دست آقا را بگیرد

از بین حجره جمع کرده فرش ها را
دارد به خاطر ماجرای کربلا را

با نام و یاد کربلا بر خود بپیچد
از درد روی خاک ها بر خود بپیچد

با ناله مادر را صدا زد مثل جدش
در بین حجره دست و پا زد مثل جدش

وقتی شبیه جد خود خدالتریب است
یعنی غریب بن غریب بن غریب است

از مرو تا مروه برایش گریه کردند
مردم برای روضه هایش گریه کردند

از بخت بد حالی شبیه محتضر داشت
اما سر او را جواد از خاک برداشت

سم را نمی دانم چه ها با آن بدن کرد
اما جواد اهل بیت او را کفن کرد

اهل سناباد آب غسلش را می آورد
محض رضای حضرت زهرا می آورد

مهریه ی زن های نوغان خرج او شد
تابوتش از باران گل خوش عطر و بو شد

جدش ولی با ضربه ی پا پشت و رو شد
سرنیزه ای بر پهلوی جدش فرو شد

ای وای از جدش که زیر دست و پا رفت
تا کوفه خون تازه ای با نعل ها رفت