برای فراموشی آدم های رفته ی زندگیمون کارهای زیادی کردیم

برای فراموشی آدم های رفته ی زندگیمون کارهای زیادی کردیم:
مثلا میری خیابون قدم بزنی
همین که حواست از گذشته
و آدم بی معرفته پرت شد
دقیقا به مغازه ای برخورد میکنی
که اسمش شبیهشه...
یا اینکه به آدمی برخورد میکنی
باهمون تیپ و همون مدل لباس فقط آدمه اون آدم ما نیست،
یااصلا اینا همه به کنار
وارد فضای مجازی میشی
که نه آدمیو ببینی نه اِسمیو نه...
یکی یکی کانال های تلگرامتو که باز میکنی
انقد از آدم های رفته ی زندگیشون شعر ومتن نوشتن
که بدتر یاده آدم میاد
آدم شعر بخونه راجب چشمهاش، خندیدانش،
دوست دارم هاش ،
وای دوست دارم هاش...
میشه بهش فکر نکرد
ببین من میخوام فراموشت کنم
ولی نمیشه
ولی نمیزارن