بعد رفتنت

بعد رفتنت
رودخانه ای از این اتاق گذشت !
و من . . .
نه سیبی سرخ بودم
که به دست های کسی برسم
نه برگی خشک
که جایی گیر کنم
قایقی کاغذی بودم
پر از کلماتی از تو.
حالا سال هاست . . .
ماهیانی با حافظه طولانی
داستان غرق شدنم را
دور پاهایت تعریف می کنند !

#محسن_حسینخانی