گاهی فکر می کنم حرف ها هم شبیه غذاها تاریخ انقضا دارند،

گاهی فکر می‌کنم حرف‌ها هم شبیه غذاها تاریخ انقضا دارند،
یعنی باید درست و به موقع مصرف شوند، یعنی اگر تاریخ مصرف‌شان بگذرد،
به درد نخور می‌شوند، دور ریختنی می‌شوند. فکر کن یک غذای تازه و گرم و داغ،
چقدر به جانت می‌چسبد؟
حرف‌ها هم همینند.
تا وقتی مزه دارند، که گوشی برای شنیدن در انتظارشان باشد.
زمانش که بگذرد سرد می‌شوند،
از دهان می‌افتند.
گاهی به این فکر می‌کنم که هیچ چیز در دنیا، به اندازه‌ی دوستت دارمی که به موقع گفته نمی‌شود، مسموم نیست …