بسم الله!

بسم‌الله!
این هم حکم جهاد !

این یکی برای دولت و وزرا و کت شلواری های پشت میز نشین نیست ؛

این یکی دقیقا و مخصوصا برای خودِ خودِ ماست !

برای ما بچه انقلابی های پا برهنه ی کفِ جامعه
برای ما سربازان در گهواره ی خمینی
برای ما که سالهاست خامنه ایِ کبیر پسرم و دخترم صدایمان میکند !

این بار اگر کوتاهی باشد از جانب فلان مدیر بی لیاقت ارشاد فلان شهر و فلان
نیست !

این بار اگر کوتاهی باشد بخاطر پول هایی نیست که شوراهای شهر برای کار فرهنگی تصویب نمیکنند !

این جمله ی کوتاهِ #آتش_به_اختیارید ؛ آخرین فرمانِ یک فرمانده است که بعد از ناامید شدن از خیل ژنرال های کت شلواری اش خطاب به آخرین امید هایش که ما باشیم صادر شده است ؛

حالا ما مانده ایم و ادعاهایی که لوکوموتیو هم نمیکِشَد !
خود دانیم ؛
باید با همه ی توانمان خودمان را خرج دستورِ آقا کنیم که برای سعادتمند شدن در دنیا و آخرت راهی جز این نداریم...

با همه ی توانمان یعنی ؛ الان حال ندارم ، حوصله ندارم ، اینجا جایش نیست و اینجا وقتش را نداریم ! ممنوع!
یعنی از همین حالا همه جا #سنگر است و همه ی زمان ها وقت جهاد ...

دانشگاه ، تاکسی ، اتوبوس ، مترو و ...

از همین الان هم اگر شروع کنیم، عقبیم !
چون چند ساعت از فرمان اماممان میگذرد !


#آتش_به_اختیار
#جوان_مومن_انقلابی