بدبختی ما از همین جدی گرفتن ها شروع می شود...

بدبختی ما از همین جدی گرفتن ها شروع می شود...
شروع تمام شاد نبودن ها و محافظه کارانه زندگی کردن ها همین جدی گرفتن هاست.

و حالا محوریت زندگی ات را پول در اختیار میگیرد...
حالا دیگر جای آسایش را با آرامش عوض نمی کنی..
دیگر جرات نمیکنی بدون مقدمه چینی به مسافرت بروی..
دیگر جرات نداری زندگی شلوغ شهری را با زندگی در روستا تعویض کنی...
دیگر جرات قدم زدن زیر باران را نداری...
جرات کیک نوشابه خوردن کنار خیابان...
جرات خندیدن به بازی گوشی های کودکانه در اتوبوس...
جرات گریه کردن برای پیر زنی که در آسایشگاه سالمندان چشم انتظار است...
تو جرات عاشق شدن را هم نخواهی داشت...

یک سر به آلبوم خاطرات اگر بزنی میفهمی که هیچ چیز این زندگی جدی نیست.

میدانی چیست رفیق زندگی را همان انداره جدی بگیر
که مرگ را...