بابعضی هاحال آدم یک جوری میشود

.
بابعضی هاحالِ آدم یک جوری میشود ؛
یک جورِخوب ..
از آن خوب هایی که
شَبیه خوردن آب یَخ وسط گرمای تابستان است ،
یاشاید هم شَبیه خوردن گوجه سَبز
بانمک است که به تلخی هم نمی زند ،
شَبیه قدم زدن در زیر باران ..
میدانی آدم خیالش یک جورِخاص راحت است ،
راحت از آن که
خوبی شان هیچوقت تَه نشین نمیشود ..
این جور آدم ها شبیه فرش
رنگ به رنگ نمیشوند ،
شَبیه باران می مانند ؛
هَمین قدر لطیف ..
هَمین قدر آرام ..
هَمانقدر دلنشین ... _مهدیه صالحی