هنگام پیاده روی گاه چای خوری کنار خیابان مردمجمع اند می

هنگام پیاده روی گاه چای خوری کنار خیابان مردم‌جمع اند می نشینم چایی می خورم و حرفهایشان گوش می دهم. اکثرا کشاورز روستایی و.. همه نوع گله که خلاصه می شود:
مدیران به فکر ما ضعیف ها نیستن؟ بخور بخور است؟! می گویم اینهمه امکانات برق اب گاز تلفن جاده بهداشت و فراوانی پس از انقلاب چی؟ برخی می خندند برخی لبخندی می زنند و چقدر ساده ای شما؟!
یک ریال به ما میدن یه میلیارد خودشون بر میدارند؟ خودشون تو کاخ ها زندگی می کنند بچه هاشون تو اونور دنیا جمع کردن بردن خوردن سر ما رو شیره مالیدن
کی بفکر ماست آقا سال به سال کشاورزی سر نمیزنه حال ما رو بپرسه همه چی ده برابر شده بچه هامون خونه موندن نمیتونم زن بدم بیکارن اعتیاد زیاد شده و خلاصه حرف زیاد است و گله و شکایت تند تر و تیز تر می شود به صف اولی ها بعد مدیران شهر و ...