🛑 نتیجه اعتماد و اعتقاد به خدا

🛑 نتیجه اعتماد و اعتقاد به خدا

آیت الله شیخ محمدتقی بهلول می‌فرمودند:
ما با کاروان و کجاوه به «گناباد» می‌رفتیم. وقت نماز شد. مادرم کاروان‌دار را صدا کرد و گفت: کاروان را نگه‌دار می‌خواهم اول وقت نماز بخوانم.
کاروان‌دار گفت: بی‌بی! دو ساعت دیگر به فلان روستا می‌رسیم. آنجا نگه می‌دارم تا نماز بخوانیم.
مادرم گفت: نه! می‌خواهم اول وقت نماز بخوانم.
کاروان‌دار گفت: نه مادر. الان نگه نمی‌دارم.
مادرم گفت: نگه‌دار.
کاروان‌دار گفت: اگر پیاده شوید، شما را می‌گذارم و می‌روم.
مادرم گفت: بگذار و برو.
من و مادرم پیاده شدیم. کاروان حرکت کرد. وقتی کاروان دور شد وحشتی به دل من نشست که چه خواهد شد؟
من هستم و مادرم.دیگر کاروانی نیست. شب دارد فرا می‌رسد و ممکن است حیوانات حمله کنند.
ولی مادرم با خیال راحت با کوزه آبی که داشت، وضو گرفت و نگاهی به آسمان کرد، رو به قبله ایستاد و نمازش را خواند.
لحظه به لحظه رُعب و وحشت در دل منِ شش هفت ساله زیادتر می‌شد.
در همین فکر بودم که صدای سُم اسبی را شنیدم. دیدم یک دُرشکه خیلی مجلل پشت سرمان می‌آید.
کنار جاده ایستاد و گفت: بی‌بی کجا می‌روی؟
مادرم گفت: گناباد.
او گفت: ما هم به گناباد می‌رویم. بیا سوار شو. یک نفس راحتی کشیدم. گفتم خدایا شکر.
مادرم نگاهی کرد و دید یک نفر در قسمت مسافر درشکه نشسته و تکیه داده. به سورچی گفت: من پهلوی مرد نامحرم نمی‌نشینم.
سورچی گفت: خانم! فرماندار گناباد است. بیا بالا. ماندن شما اینجا خطر دارد. کسی نیست شما را ببرد.
مادرم گفت: من پهلوی مرد نامحرم نمی‌نشینم!
در دلم می‌گفتم مادر بلند شو برویم. خدا برایمان درشکه فرستاده است. ولی مادرم راحت رو به قبله نشسته بود و تسبیح می‌گفت!
آقای فرماندار رفت کنار سورچی نشست. گفت مادر بیا بالا. اینجا دیگر کسی ننشسته است.
مادرم کنار درشکه نشست و من هم کنار او نشستم و رفتیم.
در بین راه از کاروان سبقت گرفتیم و زودتر به گناباد رسیدیم.
.
.
🌹 جهت سلامتی و تعجیل در فرج مولانا حضرت بقیةالله‌الاعظم (روحی‌وارواح‌العالمین‌لتراب‌مقدمه‌الفداء) صلواتی قرائت بفرمایید 🌹
.
📷 حضرات آیات بهلول و سیبویه