- تو خجالت نمی کشی دختر؟! فوتبال؟! نمی گی در و همسایه می

- تو خجالت نمی‌کشی دختر؟! فوتبال؟! نمی‌گی در و همسایه می‌گن دخترِ فلانی پاشده رفته شوت کنه تو در و دیوار؟! بابات اومد خونه چیزی بهش نگیا.
- مامااااااان! به مردم چه ربطی داره خب؟! من فوتبال رو بیش‌تر از عروسک‌بازی با دخترایِ مرضیه‌خانم دوست دارم.
- دیگه چیزی نشنوما(و قاشقی که داشت باهاش سبزی‌ها را سرخ می‌کرد، بالا آورد و گفت): "این بحث رو همین‌جا تمومش کن!"

با بُغضِ بزرگ به سمت اتاقش رفت و در رو کوبید.
یعنی فقط به‌خاطر این‌که دختر بود نمی‌تونست فوتبالیست بشه؟!
به سرنوشتِ دوستاش و خواهرش فکر کرد.
امّا اون دلش نمی‌خواست شاهزاده‌یِ سوار بر اسبِ سفید بیاد و خوشبختش کنه. اون دلش می‌خواست خودش خودش رو خوشبخت کنه و از این وضعیت نجات بده.
اشکاش رو پاک کرد.
خَم به ابروهاش آورد...
در رو باز کرد و به سرعت به سمت آشپزخونه رفت.
مامان هنوز سبزی سرخ می‌کرد...
- مامان من تصمیمم رو گرفتم. حرف‌هایِ شما برام محترمه ولی این منم که قراره تصمیمِ اصلی رو بگیرم.
مامان چشم‌هاش از کاسه دراومده‌بود و با خشم غُرّید:
دختره‌یِ چشم سفید وایسا ببینم!...


بله آقای "مدیری"، من خانواده‌ای داشتم که اعتقاد داشتن "خواهی نشوی رسوا، هم‌رنگ جماعت شو"!
امّا من اعتقادِ خودم رو داشتم و الان این‌جا نشستم و مشغول مصاحبه با شما هستم و کاپیتان تیم ملّی فوتبال ایرانم.
#خودم_نوشت