حـــــال دلــت که خـــوب نبــاشد،

حـــــال دلــت که خـــوب نبــاشد،
روز و شــــبت به یـــک انـــدازه دلگیـــر است ؛
دیگـــــر تـــفاوتی مــیان غــروب جمـــعه و بقــیه روزهایت وجــــــود ندارد ؛
زندگـــی ات روی چـــرخ یکنــواخت بـــودن مـی چرخد و هر لحظه ات می شـــود تکـــرار حوصــله سر برِ یک تکــرار !
حال دلـــــت که خـــوب نباشد ،
دنبــــال بــــهانه ها مـی دوی تا در آغوشـشان بگیری و سراپــــا اشـــک شوی !
دلــت می خواهــد تمام دردهــایی را که نـمی توانی فریاد بزنـــی، با گـــریه از حــدقه ی چــــشمانت بیــــرون بریزی !
دســـت خودت نیســت ســـکوت می کنـــی و سکوتت هیچ جوره آب نمی شود! بــــه هزار ویــک چیز فکر
می کنـــی!
درســـــرت ترافیـــک خاطـــرات می شود!
حـال دلت که خـــوب نـــباشد عزیـــزترین هایت زودتر از همه رهایت می کنند!
فراموشت می کنند!
بعـــضی ها به روی زخــم هایت نـمک می پاشند !
تو را خـــرد می کننـد!می شکـــنند! کمتر پیش می آید که کسی مرهم دردهایت شود !
که دراوج ویـــرانی باعث لبـــخندت شود!
حال دلـت که خوب نباشـد،
درد تـــنهایی را، بی کســی را،بی پناهـــی را عمیقا و بیشتر از هر زمـــــانی احـــساس می کنی!
پــــی می بری به ایـــنکه تا به الان تنها این آدم های زیادی بوده اســــت که می شـــناختی؛
درصـــورتی که در زنـــدگی حقیقی ات هیچ کســــی را جز خـودت و خــــدای خودت نداری !
و هـــرگز نخــــواهی داشـــــت !



#عاشقانه
#خاصترین