مان روزمرگ ام

ميان روزمرگى ام
در ميان چاى و قهوه تلخ
در دلِ شعرهايى كه گاه  بيخيال رد
ميشوم
  و در ميان گلهاى پژمرده كه نگاه ميكنم

ميان اين همه موسيقي بى كلام
و غزل هاى رماتيك كه مي نويسم
حضورِ تو را حس و  انگار در كنارم
مى بينمت؟ 
كجاى  فيلم عاشقانه اى
كه گاه  هستى
و گاه از حقيقت دور شده اى
كجا تو را ديده ام .
دلنوشته....