هر چقدر که می توانی

هر چقدر که می‌توانی
صبور باش، آرام و صبور...
نه اینکه غصه‌ها را رج به رج،
ردیف به ردیف، بچینی توی
دلت و دم نزنی و غمـباد بگیری
و آنـوقت بگویی که صبورم...!

"صبور باش" یعنی:
آنقدر فیــتیله‌ی چراغِ توکلت را بالا بکشی، که نور آرامش حضورش
تمام دلت را روشن کند...
تمام دلت را به امید فردا که نه،
به امنیت همین لحظه
به شیرینی همین الان
روشنِ روشن کند...
بگذار گریه‌هایت که تمام شد،
آفتاب مهربانی‌اش بتابد
به گوشه گوشه‌ی دل و جانت...

آرام بگیر که خدا همیشه
به موقع و سر وقت از راه می‌رسد
شادباشید ومانا😊

عصرتون بخیر 🌷🌷🌷🌷
‏زندگی کوتاه نیست!
کوتاهی از ما است ڪه
دیر شروع می کنیم !
از لحظه هاتون لذت ببرید
00/05/31