p12

p12


ات:جیمین شی؟

چیم:جانم؟

ات:متاسفم(بغض)
همه اینا تقصیر من بود..نباید لجبازی میکردم و میرفتم تو جنگل..معذرت میخوام

جیمین:عیبی نداره..(لبخند)
تقصیر منم بود..باید بیشتر مراقب میبودم

رسیدن دانشگاه...بچه ها وارد کلاس شدن
جیمین گفت

چیم:بچه ها...تحقیقاتتون رو دوشنبه میگیرم..آخر هفته خوبی داشته باشید
خسته نباشید

بچه ها آماده برگشت به خونه شدن
و رفتن

ات تو راه بود که داشت پیاده میرفت..خودشو مقصر میدونست...تا اینکه گوشیش زنگ خورد
از تو جیبش در اورد..با دیدن اسم ماری لبخند غمناکی زد و جواب داد

*مکالمه ات و متری
ات:ماریاا(بغض و گریه صگی)
ماری:جانممم خواهر قشنگم..خوبی؟چیزیت نشده؟تلفنت رو چرا جواب ندادی؟
ات(همه‌ی ماجرا رو براش تعریف کرد)
ماری:واوووو دختر...پس یه ماجراجویی واسه خودت داشتیااا
ات:تو چی؟تو در چه حالی؟
ماری:خوبم..همه چیز خوبه..نگران نباش
من باید برم ات...به بقیه سلام برسون..خداحافظ
*پایان مکالمه

با تمون شدن مکالمه نفس عمیقی کشید و به حرکتش ادامه داد

*خونه
نویسنده ویو
وقتی رسید یه راست رفت و دوش گرفت...به مامانش چیزی نگفت...فقط گفت که تلفنش خاموش شده بود
دیگه شب شده بود...پس خوابید





ادیت:ببخشید بچه ها دستم خورد