هنوز هم همانم

هنوز هم همانم...
همان که...
تمام دنیا را زیر و رو میکرد...
کوچه ها...
کتاب ها...
فیلم ها...
همه را میگشت...
میگشت تا کلمه ای مناسب کلمه ی قبلی پیدا کند...
میگشت تا کلمه هایش،شعر شوند...
هنوز همانم...
هنوز همانی؟
هنوز منتظر هستی که بخوانیشان؟
اگر همانی...
بلند شوم...
کفش هایم را واکس بزنم...
به قول پدرم کمر همت را ببندم...
تمام شهر را بگردم...
بگردم...تا کلمه ها را پیدا کنم..
بگردم تا یک شعر برایت بنویسم....
تو اگر منتظر خواندنشان هستی ...
از زیر سنگ هم شده باشد...
پیدایشان میکنم...
تو...
منتظر هستی؟
هنوز... همانی؟
من که هنوز همانم...
هنوز همانی...؟
یا تو هم عوض شده ای...؟