ای همدردیکه هر وقت دلم از غصه مثل کوه سخت شود

↩ای همدردی که هر وقت دلم از غصه مثل کوه سخت شود

وچشمم از اشک مثل دریا خروشان گردد، حرف هایم را

می شنوی و امواح قلبم را آرام می کنی تا دوباره به

زندگی ادامه دهم وسبکبال در آسمان تقدیرت به پرواز درآیم .

       
   

↩ای توانمندی که حاجتهای من هر قدر زیاد باشد نزد تو کم وناچیز است و

خواسته هایم هر چند به نظر تو کم ارزش باشد برای من آن قدر مهم است

که اگر به آنها نرسم زندگی کردن برایم دشوار و ادامه مسیر دردناک می شود .

     

↩خدایا همین سختی راه است که باعث می شود من از تو غافل شوم ، این

رنگارنگی زندگی است که مرا از تو دور کرده و وقتی تو مرا صدا

می زنی و به مهمانی خودت دعوت می کنی ودست بر سرم می کشی ولی

من دوستی دیگران را ترجیح می دهم وبهعشق بنده هایت چنگ می زنم .


        

↩ولی تو که از نادانی و جهل من باخبری و می دانی ناتوانی ام در مقابل

انجام گناه زیاد است به همین خاطر باز به من لطف می کنی و هنگام راه

رفتن بر لبه پرتگاه گناه دستم را در دستان قدرتمندت نگه می داری و

مراقبم هستی تا به دره نیستی و نابودی سقوط نکنم .