کیک خودم پز

کیک خودم پز
دنیای زن ها ، دنیایِ عجیبیست ...
نه شبیهِ سرزمین عجایب ،
و نه شبیه مثلث برمودا ...
از آن عجیب هایِ خوب ... !
دنیایِ مرموزی که فقط خودشان می فهمند و بس !
دنیایی که قابلِ تفسیر نیست ...
باید زن باشی تا بفهمی چه می گویم ...
باید زن باشی و برای خودت زندگی نکرده باشی ،
باید طعمِ گسِ قربانی شدنِ هر دقیقه را چشیده باشی ...
باید زن باشی تا بویِ تندِ رژِ قرمزت ، برایت تداعیِ بوسه های تلخی باشد که رویِ گونه ی تنهایی ات خشک شد ...
باید زن باشی تا بویِ جوهرِ ریملت ، برایت یاد آورِ اشک های نیمه کاره ای باشد که وقتی ظرفها را در آب چکان می گذاشتی ، یا خانه را جارو می کشیدی ریخته ای ...
باید زن باشی تا از خود گذشتگی را برای دامنه ی لغاتِ این مردم ، معنا کنی و هزار هزار مترادف برایش تعریف ...
این ها همه پشت پرده هایِ زن بودن است ...
اما زن ها ....
اما زن ها ... مقاوم اند ...
محال است پشتِ لبخندِ شیرین و نگاهِ امیدبخشِ یک زن ، بتوانی ردی از یاس و درد و افسوس پیدا کنی ...
محال است از شیطنت هایِ نگاهش ، ذره ای از کسالت و حسرت هایِ درونش را بتوانی درک کنی ...
تو خودت بفهم و برایِ لبخندهایِ معصومش ، عشق ،
برایِ گونه هایِ پر التهابش ، دستِ نوازش ،
و برای بی قراری هایِ ناگفته اش ، پناه باش !!!
زن ها خیلی فداکار و صبورند ...
زن ها خیلی زلال و معصومند ...
برخلافِ لطافت و ظرافتشان ، دنیایِ سختی دارند ...
اما آنقدر مهربان و عاشقند که باز هم جز امید و شادی برایِ تو و فرزندشان چیزی ندارند ...
تو بیننده ی عاقلی باش ای مرد !!!