شعر حافظ

زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چار سو ببست
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست
ساقی به چند رنگ می اندر پیاله ریختاین نقش‌ها نگر که چه خوش در کدو ببست
یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست
مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع
بر اهل وجد و حال در های و هو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبه دل بی وضو ببست
#شعر #حافظ #خافظ_شیرازی
#خیام #ادبیات #شاعر #مولوی
#سعدی #کوپیولیسم #خانیسمی
#ترحم_بیرحمانه #صاحبدل
دیدگاه ها (۲)

شعر

شعر

پوساندن

شعر

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط