تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره الرحمن

آیه 4

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

عَلَّمَهُ الْبَيٰانَ (٤)
به او بيان آموخت؛

نکته ها:

حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «لاتجعلنّ ذرب لسانك على من انطقك و بلاغة قولك على من سدّدك»(41) تندى و تيزى زبانت را براى كسى كه تو را سخن گفتن تعليم داده قرار مده و بلاغت و زيبايى كلامت را به رخ كسى كه گفتار تو را قاعده مند و زيبا كرده، مكش.
قدرت بيان و سخن گفتن، هديه الهى به انسان است و قرآن براى شيوه بيان دستوراتى داده است، از جمله:
مستدل و محكم باشد. «قولاً سديداً»(42)
پسنديده و به اندازه باشد. «قولاً معروفاً»(43)
نرم و مهربانانه باشد. «قولاً ليّناً»(44)
شيوا و رسا و واضح باشد. «قولاً بليغاً»(45)
كريمانه و بزرگوارانه باشد. «قولاً كريماً»(46)
زيبا، نيكو و مطلوب باشد. «قولوا للنّاس حسناً»(47)
بهترين ها گفته شود. «يقولوا الّتى هى احسن»(48)
حتّى مجادلات و گفتگوهاى انتقادى، به بهترين وجه باشد. «جادلهم بالّتى هى احسن»(49)
-----
41) نهج البلاغه، حكمت 411.
42) نساء، آيه 9.
43) بقره، آيه 235 .
44) طه، آيه 44.
45) نساء، 63.
46) اسراء، 23.
47) بقره، 83 .
48) اسراء، 53 .
49) نحل، 125.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر