تا دلم غافل ز آقا می شود... پای من سوی گنه وا می شود.... تا مرا نفسم به ذلت می کشد... مهدی زهرا خجالت می کشد...... کار من تنها دل آزردن شده... کار مولا خونِ دل خوردن شده....... روز و شب گویم به خود با واهمه... من چه کردم با عزیزفاطمه....!!!
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.