ﯾﺎﺭﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺳﺒﺒﺐ ﺭﻧﺠﯿﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﯾﺎﺭﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺳﺒﺒﺐ ﺭﻧﺠﯿﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﮔﺮﯾﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﻭﻗﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﮕﻔﺖ
ﻗﺼﻪ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﯿﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻫﻤﭽﻮ ﺩﺷﺘﯽ ﭘﺮ ﻋﻄﺶ
ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺮ ﺗﻨﻢ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﮔﻞ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﺎﻍ ﻣﻦ
ﻏﻨﭽﻪ ﺍﯼ ﻧﺸﮑﻔﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﭼﯿﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﮔﺮﯾﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﻭﻗﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﮕﻔﺖ
ﻗﺼﻪ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﯿﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻫﻤﭽﻮ ﺩﺷﺘﯽ ﭘﺮ ﻋﻄﺶ
ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺮ ﺗﻨﻢ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﮔﻞ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﺎﻍ ﻣﻦ
ﻏﻨﭽﻪ ﺍﯼ ﻧﺸﮑﻔﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﭼﯿﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ
۶۱۰
۱۰ دی ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.