هیچ کس را تنها با یک سفر به مشهد یا اقامتی کوتاه در این ش
هیچ کس را تنها با یک سفر به مشهد یا اقامتی کوتاه در این شهر به عنوان مشهدی نمی شناسند بلکه باید چندان در این شهر بماند و اقامت و استقرار داشته باشد که او را مشهدی بدانند.
یا مثلا کسی را تنها با یکی دو بار غذا درست کردن به عنوان آشپز نمی شناسند بلکه باید به طور دائمی و جدی به این حرفه اشتغال یابد تا بگویند فلانی آشپز است.
در مسایل معنوی و روحانی نیز چنین است. اوصاف و عناوین معنوی هم تنها زمانی به افراد اطلاق می شود که در هر موضوعی چندان استقرار و استمرار و جدیت و تلاش داشته باشند که به حقیقت مشمول آن عنوان بشوند.
در روایات دینی ما آمده است که در روز قیامت ندایی به گوش اهل محشر می رسد که می پرسد : رجبی ها کجا هستند ؟ و آنگاه عده ای از صفوف مردمان جدا می شوند و با عنایت خاص خداوند به سوی بهشت می روند.
چگونه می شود که در آن هنگامه سخت ، فرشتگان کسی را به این صفت بشناسند ؟ آیا تنها با یکبار روزه گرفتن یا دو رکعت نماز خواندن کسی به عنوان رجبی شناخته می شود ؟
در روز قیامت فرشتگان کسی را رجبی خواهند دانست که با تمام وجود در حقیقت شهر رجب ساکن شده باشد و خیابان هایش را و کوچه هایش را بشناسد. کسی که روزهایش را روزه گرفته باشد ، کسی که شبهایش را به عبادت ایستاده باشد ، کسی که به خاطر خدا چندان به یتیمان رسیده باشد و صدقه داده باشد و آن قدر از گناهان دست کشیده باشد و پرهیز کرده باشد که واقعا اهل رجب به شمار آید.
این فرصت آسمانی به سرعت می گذرد و اکنون تنها بیست روزش باقی است. کاش چنان در این شهر ساکن شویم و چنان به آن انس بگیریم و چنان اهل حقیقتش باشیم که در هول و هراس قیامت ما را نیز چنین صدا بزنند و به احترام و عزت بخوانند و بگویند که : " جناب آقای رجبی ، سرکار خانم رجبی ! بفرمایید داخل !"
بخشی از یادداشت #خراسان #رجب
یا مثلا کسی را تنها با یکی دو بار غذا درست کردن به عنوان آشپز نمی شناسند بلکه باید به طور دائمی و جدی به این حرفه اشتغال یابد تا بگویند فلانی آشپز است.
در مسایل معنوی و روحانی نیز چنین است. اوصاف و عناوین معنوی هم تنها زمانی به افراد اطلاق می شود که در هر موضوعی چندان استقرار و استمرار و جدیت و تلاش داشته باشند که به حقیقت مشمول آن عنوان بشوند.
در روایات دینی ما آمده است که در روز قیامت ندایی به گوش اهل محشر می رسد که می پرسد : رجبی ها کجا هستند ؟ و آنگاه عده ای از صفوف مردمان جدا می شوند و با عنایت خاص خداوند به سوی بهشت می روند.
چگونه می شود که در آن هنگامه سخت ، فرشتگان کسی را به این صفت بشناسند ؟ آیا تنها با یکبار روزه گرفتن یا دو رکعت نماز خواندن کسی به عنوان رجبی شناخته می شود ؟
در روز قیامت فرشتگان کسی را رجبی خواهند دانست که با تمام وجود در حقیقت شهر رجب ساکن شده باشد و خیابان هایش را و کوچه هایش را بشناسد. کسی که روزهایش را روزه گرفته باشد ، کسی که شبهایش را به عبادت ایستاده باشد ، کسی که به خاطر خدا چندان به یتیمان رسیده باشد و صدقه داده باشد و آن قدر از گناهان دست کشیده باشد و پرهیز کرده باشد که واقعا اهل رجب به شمار آید.
این فرصت آسمانی به سرعت می گذرد و اکنون تنها بیست روزش باقی است. کاش چنان در این شهر ساکن شویم و چنان به آن انس بگیریم و چنان اهل حقیقتش باشیم که در هول و هراس قیامت ما را نیز چنین صدا بزنند و به احترام و عزت بخوانند و بگویند که : " جناب آقای رجبی ، سرکار خانم رجبی ! بفرمایید داخل !"
بخشی از یادداشت #خراسان #رجب
۲۶۵
۲۸ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.