هیچ کس را تنها با یک سفر به مشهد یا اقامتی کوتاه در این ...
هیچ کس را تنها با یک سفر به مشهد یا اقامتی کوتاه در این شهر به عنوان مشهدی نمی شناسند بلکه باید چندان در این شهر بماند و اقامت و استقرار داشته باشد که او را مشهدی بدانند.
یا مثلا کسی را تنها با یکی دو بار غذا درست کردن به عنوان آشپز نمی شناسند بلکه باید به طور دائمی و جدی به این حرفه اشتغال یابد تا بگویند فلانی آشپز است.
در مسایل معنوی و روحانی نیز چنین است. اوصاف و عناوین معنوی هم تنها زمانی به افراد اطلاق می شود که در هر موضوعی چندان استقرار و استمرار و جدیت و تلاش داشته باشند که به حقیقت مشمول آن عنوان بشوند.
در روایات دینی ما آمده است که در روز قیامت ندایی به گوش اهل محشر می رسد که می پرسد : رجبی ها کجا هستند ؟ و آنگاه عده ای از صفوف مردمان جدا می شوند و با عنایت خاص خداوند به سوی بهشت می روند.
چگونه می شود که در آن هنگامه سخت ، فرشتگان کسی را به این صفت بشناسند ؟ آیا تنها با یکبار روزه گرفتن یا دو رکعت نماز خواندن کسی به عنوان رجبی شناخته می شود ؟
در روز قیامت فرشتگان کسی را رجبی خواهند دانست که با تمام وجود در حقیقت شهر رجب ساکن شده باشد و خیابان هایش را و کوچه هایش را بشناسد. کسی که روزهایش را روزه گرفته باشد ، کسی که شبهایش را به عبادت ایستاده باشد ، کسی که به خاطر خدا چندان به یتیمان رسیده باشد و صدقه داده باشد و آن قدر از گناهان دست کشیده باشد و پرهیز کرده باشد که واقعا اهل رجب به شمار آید.
این فرصت آسمانی به سرعت می گذرد و اکنون تنها بیست روزش باقی است. کاش چنان در این شهر ساکن شویم و چنان به آن انس بگیریم و چنان اهل حقیقتش باشیم که در هول و هراس قیامت ما را نیز چنین صدا بزنند و به احترام و عزت بخوانند و بگویند که : " جناب آقای رجبی ، سرکار خانم رجبی ! بفرمایید داخل !"
بخشی از یادداشت #خراسان #رجب
یا مثلا کسی را تنها با یکی دو بار غذا درست کردن به عنوان آشپز نمی شناسند بلکه باید به طور دائمی و جدی به این حرفه اشتغال یابد تا بگویند فلانی آشپز است.
در مسایل معنوی و روحانی نیز چنین است. اوصاف و عناوین معنوی هم تنها زمانی به افراد اطلاق می شود که در هر موضوعی چندان استقرار و استمرار و جدیت و تلاش داشته باشند که به حقیقت مشمول آن عنوان بشوند.
در روایات دینی ما آمده است که در روز قیامت ندایی به گوش اهل محشر می رسد که می پرسد : رجبی ها کجا هستند ؟ و آنگاه عده ای از صفوف مردمان جدا می شوند و با عنایت خاص خداوند به سوی بهشت می روند.
چگونه می شود که در آن هنگامه سخت ، فرشتگان کسی را به این صفت بشناسند ؟ آیا تنها با یکبار روزه گرفتن یا دو رکعت نماز خواندن کسی به عنوان رجبی شناخته می شود ؟
در روز قیامت فرشتگان کسی را رجبی خواهند دانست که با تمام وجود در حقیقت شهر رجب ساکن شده باشد و خیابان هایش را و کوچه هایش را بشناسد. کسی که روزهایش را روزه گرفته باشد ، کسی که شبهایش را به عبادت ایستاده باشد ، کسی که به خاطر خدا چندان به یتیمان رسیده باشد و صدقه داده باشد و آن قدر از گناهان دست کشیده باشد و پرهیز کرده باشد که واقعا اهل رجب به شمار آید.
این فرصت آسمانی به سرعت می گذرد و اکنون تنها بیست روزش باقی است. کاش چنان در این شهر ساکن شویم و چنان به آن انس بگیریم و چنان اهل حقیقتش باشیم که در هول و هراس قیامت ما را نیز چنین صدا بزنند و به احترام و عزت بخوانند و بگویند که : " جناب آقای رجبی ، سرکار خانم رجبی ! بفرمایید داخل !"
بخشی از یادداشت #خراسان #رجب
- ۲۹۶
- ۲۸ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط