تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
امام صادق علیه السلام :
هر كس حقيقت را از طريق قرآن نشناسد، از فتنه ها بركنار نمى ماند.
محاسن، ج1، ص216
هرشب آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره صافات
آیات 30 تا 33
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْماً طَاغِينَ (30)
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ (31)
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32)
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33)
ترجمه :
و ما را بر شما سلطه و غلبه اى نبود بلكه شما خود گروهى سركش بوديد.
پس وعده (عذاب) پروردگارمان بر ما محقّق شد و بدون شك ما چشندگان عذابيم.
پس ما شما را گمراه كرديم (امّا نه با قهر) زيرا كه ما خود نيز منحرف بوديم.
پس آنان در آن روز، در عذاب الهى مشتركند.
پیامها :
- پيشوايان كفر، هم به گمراهى خود اعتراف مى كنند و هم مسئوليّت اغفال و گمراه كردن پيروان خود را مى پذيرند.
«اغويناكم» ولى مسئوليّت قهر و غلبه و سلطه را نمى پذيرند. «ما كان لنا عليكم من سلطان»
- زمينه و عامل انحراف، از درون منحرفان است نه بر اثر فشار بيرون. «كنتم قوماً طاغين»
- بالاخره پيشوايان شرك در روز قيامت به توحيد و ربوبيّت الهى اعتراف مى كنند. «قول ربّنا»
- در دنيا وعده و وعيد خداوند به گوش سران شرك رسيده است و از روى تعمّد منكر شده اند. «قول ربّنا»
- انسان موجودى آزاد از جبر اجتماعى و فرهنگى است. «بل كنتم قوماً طاغين»
- گمراه بودن، زمينه گمراه كردن است. «اغويناكم انا كنا غاوين»
- خداوند در عذاب پيشوايان و پيروان كفر عادل است. «فى العذاب مشتركون»
- مردم عادى هم در پديد آمدن نظام و يا افراد فاسد و هم در رشد و تقويت و بقاى ظلم آنان مؤثّرند. زيرا اگر سهم يا اثرى نداشته باشند در عذاب شريك نمى بودند. «فى العذاب مشتركون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
امام صادق علیه السلام :
هر كس حقيقت را از طريق قرآن نشناسد، از فتنه ها بركنار نمى ماند.
محاسن، ج1، ص216
هرشب آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره صافات
آیات 30 تا 33
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْماً طَاغِينَ (30)
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ (31)
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32)
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33)
ترجمه :
و ما را بر شما سلطه و غلبه اى نبود بلكه شما خود گروهى سركش بوديد.
پس وعده (عذاب) پروردگارمان بر ما محقّق شد و بدون شك ما چشندگان عذابيم.
پس ما شما را گمراه كرديم (امّا نه با قهر) زيرا كه ما خود نيز منحرف بوديم.
پس آنان در آن روز، در عذاب الهى مشتركند.
پیامها :
- پيشوايان كفر، هم به گمراهى خود اعتراف مى كنند و هم مسئوليّت اغفال و گمراه كردن پيروان خود را مى پذيرند.
«اغويناكم» ولى مسئوليّت قهر و غلبه و سلطه را نمى پذيرند. «ما كان لنا عليكم من سلطان»
- زمينه و عامل انحراف، از درون منحرفان است نه بر اثر فشار بيرون. «كنتم قوماً طاغين»
- بالاخره پيشوايان شرك در روز قيامت به توحيد و ربوبيّت الهى اعتراف مى كنند. «قول ربّنا»
- در دنيا وعده و وعيد خداوند به گوش سران شرك رسيده است و از روى تعمّد منكر شده اند. «قول ربّنا»
- انسان موجودى آزاد از جبر اجتماعى و فرهنگى است. «بل كنتم قوماً طاغين»
- گمراه بودن، زمينه گمراه كردن است. «اغويناكم انا كنا غاوين»
- خداوند در عذاب پيشوايان و پيروان كفر عادل است. «فى العذاب مشتركون»
- مردم عادى هم در پديد آمدن نظام و يا افراد فاسد و هم در رشد و تقويت و بقاى ظلم آنان مؤثّرند. زيرا اگر سهم يا اثرى نداشته باشند در عذاب شريك نمى بودند. «فى العذاب مشتركون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- ۳۸۹
- ۱۴ آذر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط