نرو بمان که جان تویی ، نگار مهربان تویی

نرو بمان که جان تویی ، نگار مهربان تویی
برای قلب نیمه جان ، نفس تویی توان تویی
شدی تو نور دیده ام ، غمت به جان خریده ام
به شوق دیدن رخت ، بدون پر پریده ام
بدان تویی همه کَسَم ، به نام نامی ات قسم
منم که بی هوای تو ، به قعر غصّه می رسم