چه سرنوشت عجیبی دارند بعضی لحظه ها دقیقه ها ساعت ها و بعضی روزها

.
چه سرنوشت عجیبی دارند بعضی لحظه ها، دقیقه ها، ساعت ها و بعضی روزها.
وقت هایی که قرار بوده بی هیچ تفاوتی مثل همیشه بگذرند و هیچ رد و نشانی از آنها در خاطره ما باقی نماند، یک ساعت معمولی، یک روز عادی.
اما همان ساعت و همان روز ناگهان تغییر می کنند. پر رنگ می شوند، شکل می گیرند، مهم می شوند، خوب یا بد.
گاهی همان یک ساعت معمولی به قدر یک روز، کش می آید و کلافه ات می کند.
گاهی همان یک روز عادی به اندازه یک عمر، طولانی می شود، پیرت می کند و حتی تو را می کشد.
گاهی هم ممکن است یک دقیقه بی طعم و بو ناگهان آنقدر شیرین شود که به تمام ساعت های تلخ زندگی بیارزد.

مثلاً قرار بوده یک روز معمولی با لحظه های معمولی تر را پشت سر بگذاری اما در یک آن، در یک زمان از آن دور، خودت را برای همیشه جا می گذاری.
در دقیقه هایش گم می شوی و تا ابد در زمانی موازی با دنیای واقعی خودت سرگردان می مانی.
و گاهی چقدر آرزو می کنی که ای کاش صفحه ای خاص از تقویم گذشته ات، فقط یک روز معمولی داشت.
روزی که در همان گذشته، کهنه می شد و یادش را برای همیشه با دلت همراه نمی کرد ...
.