یه وقتایی یه چیزایی تو عالم هست که تا تجربه شون نکنی و شی
یه وقتایی یه چیزایی تو عالم هست که تا تجربه شون نکنی و شیرینی و حلاوتش زیر زبونت نره نمیفهمیشون...
دقیقا عین بچه هایی که تا وقتی نوشابه نخوردن از رنگ سیاهش بیزارن؛ اما کافیه یه قطره نوشابه بهشون بدی؛ میشن نوشابه خور قهار...
هرجا نوشابه ببینه دستشو دراز میکنه و با گریه از بزرگترش میخواد بهش نوشابه بده...
کاری با مضر بودن و مفید بودنش نداره...
فقط میخواد!
کربلا هم اینطوریه؛ وقتی نرفتی خیلی بهش عاقلانه فکر میکنی؛
ولی امان از زمانی که اون شیرینیه بره زیر زبونت؛
کاری نداری دیگه چقدر سخته مسیرش؛ یا چقدر درجه ی آدمیتت بالاست برای درکش؛
معجزه ست! معجزه
بعد از بار اول که رفتی؛ به زمین و زمان میکوبی خودتو که بازم بری
اما دیگه اینبار برای امام حسین نمیریا
میری چون دلت دیگه طاقت نرفتن نداره! چون تمام بند بند وجودت طلب میکنه ازت...
چون روضه رو تو لحظه لحظه ش میبینی!
توی اربعینِ امام حسین همه چیز با همه وقت فرق داره...
یاد صحرای محشر میوفتی اونجا؛ همه با هر عقیده و شکل و قیافه و گویش و لهجه ای؛با هر زبونی مثل همن...
اونجا کسی با تو کاری نداره که نماز میخونی یا نه؛
پاکی یا گناه کار
از سال پیش تا امسال تغییر کردی یا نه
دزدی؛ بیماری یا ...
اونجا کسی حتی از دینت ازت نمیپرسه...
حتی ازت نمیپرسن چرا داری میری زیارت حسین(ع)...
توی اربعین؛توی این حماسه ی بزرگ عین یه قطره میمیونی توی یه رود
بری یا نری برای هیچ کس هیچ فرقی نمیکنه!
فقط دل توعه که براش فرق داره!
تروخدا تویی که یه بارم درکش نکردی و دلت نمیخواد درکش کنی یا به هر دلیلی نمیتونی درکش کنی نیا بگو که بسه این همه بیتابی برای چیه!
تو نمیدونی از بعد عاشورا تا یه هفته مونده به اربعین توی دل یه اربعین رفته چی میگذره!
اربعین و کربلا مثل هیچ جای دیگه توی عالم نیست...
و تا زمانی که درکش نکنی نمیدونی چه حس و حالی داره!
اربعینو بخوایم برای خودمون؛ برای نسلمون...
از امام حسین بخوایم اربعین رو قسمت هممون بکنه...
و از همه ی اونهایی که وضع مالی نسبتا خوبی دارن و شرایط حضور توی این مسیرو ندارن خواهش میکنم نذر کنن و به نیت برآورده شدن حاجتاتشون کمک هزینه ای برای کسایی که میخوان برن کربلا و با این وضعیت اقتصادی نمیتونن در نظر بگیرن؛ هم به نیابتتون میرن زیارت هم ان شاءالله حاجت روا می شید...
کمک کنیم حلاوت و شیرینی این سفر زیر زبون همه بره:)
دقیقا عین بچه هایی که تا وقتی نوشابه نخوردن از رنگ سیاهش بیزارن؛ اما کافیه یه قطره نوشابه بهشون بدی؛ میشن نوشابه خور قهار...
هرجا نوشابه ببینه دستشو دراز میکنه و با گریه از بزرگترش میخواد بهش نوشابه بده...
کاری با مضر بودن و مفید بودنش نداره...
فقط میخواد!
کربلا هم اینطوریه؛ وقتی نرفتی خیلی بهش عاقلانه فکر میکنی؛
ولی امان از زمانی که اون شیرینیه بره زیر زبونت؛
کاری نداری دیگه چقدر سخته مسیرش؛ یا چقدر درجه ی آدمیتت بالاست برای درکش؛
معجزه ست! معجزه
بعد از بار اول که رفتی؛ به زمین و زمان میکوبی خودتو که بازم بری
اما دیگه اینبار برای امام حسین نمیریا
میری چون دلت دیگه طاقت نرفتن نداره! چون تمام بند بند وجودت طلب میکنه ازت...
چون روضه رو تو لحظه لحظه ش میبینی!
توی اربعینِ امام حسین همه چیز با همه وقت فرق داره...
یاد صحرای محشر میوفتی اونجا؛ همه با هر عقیده و شکل و قیافه و گویش و لهجه ای؛با هر زبونی مثل همن...
اونجا کسی با تو کاری نداره که نماز میخونی یا نه؛
پاکی یا گناه کار
از سال پیش تا امسال تغییر کردی یا نه
دزدی؛ بیماری یا ...
اونجا کسی حتی از دینت ازت نمیپرسه...
حتی ازت نمیپرسن چرا داری میری زیارت حسین(ع)...
توی اربعین؛توی این حماسه ی بزرگ عین یه قطره میمیونی توی یه رود
بری یا نری برای هیچ کس هیچ فرقی نمیکنه!
فقط دل توعه که براش فرق داره!
تروخدا تویی که یه بارم درکش نکردی و دلت نمیخواد درکش کنی یا به هر دلیلی نمیتونی درکش کنی نیا بگو که بسه این همه بیتابی برای چیه!
تو نمیدونی از بعد عاشورا تا یه هفته مونده به اربعین توی دل یه اربعین رفته چی میگذره!
اربعین و کربلا مثل هیچ جای دیگه توی عالم نیست...
و تا زمانی که درکش نکنی نمیدونی چه حس و حالی داره!
اربعینو بخوایم برای خودمون؛ برای نسلمون...
از امام حسین بخوایم اربعین رو قسمت هممون بکنه...
و از همه ی اونهایی که وضع مالی نسبتا خوبی دارن و شرایط حضور توی این مسیرو ندارن خواهش میکنم نذر کنن و به نیت برآورده شدن حاجتاتشون کمک هزینه ای برای کسایی که میخوان برن کربلا و با این وضعیت اقتصادی نمیتونن در نظر بگیرن؛ هم به نیابتتون میرن زیارت هم ان شاءالله حاجت روا می شید...
کمک کنیم حلاوت و شیرینی این سفر زیر زبون همه بره:)
- ۵.۸k
- ۰۹ شهریور ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط