ای رساترین فریاد احساس

ای رساترین فریاد احساس

سکوتت در آن عصر پاییزی صدای فریادیست که تا ابد

گوشهای سنگین زمان را پر خواهد کرد

بی تو هوا چه ابریه می باره غم تو قلب من

رفتن زود سهم تو و تنهایی تنها سهم من

تنهاشدم بدون تو فلب من از غصه پره

تمومه لحظه های من میگذره بایه دلهره

تقدیم مرتضی