‏تو مثل لاله ی پیش از طلوع دامنه ها

‏تو مثل لاله‌ی پیش از طلوع دامنه‌ها
که سر به صخره گذارد
غریبی و پاکی
تو را ز وحشت طوفان به سینه می‌فشرم
عجب سعادت غمناکی!