سگ قفقازی یا همان شاهسون
سگ قفقازی یک سگ گله آسیایی است و همان‌طور که از اسمش پیداست متعلق به شمال قفقاز، گرجستان، ارمنستان و آذربایجان می‌باشد. زادگاه اصلی این سگ کشور گرجستان است.همچنین نژاد گرجی سگ قفقازی جسه بزرگ تری دارد این نژاد در ایران به سگ شاهسون نیز معروف است.
در کشور ایران سگ قفقازی را با نامهای سگ شاهسون ، سگ قفقازی شاهسون ، سگ سنگسری و… می شناسند ، البته برخی سرابی موبلند راهم به اشتباه جزء این نژاد تقسیم بندی می کنند. سگ سرابی موبلند از آمیزش سگهای قفقازی شاهسون “سگ شاهسون” با نژاد “سگ سرابی” به وجود آمده و نوعی سگ سرابی به شمارمی رود.
سگ قفقازی شاهسون بین عشایر شاهسون:
سگهای نژاد قفقازی در ایران قدمت و سابقه طولانی دارند و اسار تاریخی بر این ادعا گواهی می دهند. سگ قفقازی همواره به عنوان سگ گله عشایر ایران به خصوص عشایر “شاهسون” و “قشقایی” به شمارمی رفته اند ، بعدها برای اولین بار غربی ها در سال “۱۹۳۰” با این نژاد آشنا شدند و سالها بعد در سال “۱۹۶۰” میلادی نمونه های اولیه این نژاد در نمایشگاهای بین المللی حضوریافت.
سگ قفقازی به عنوان تنها سگ بومی منطقه قفقاز به شمار می رود و در ۳ گونه و تیپ نژادی شامل قفقازی ارمنی ، قفقازی گرجی ، قفقازی آذری موجود می باشند.
در منطقه قفقاز این نژاد را با نام “کاوساکیان اووچارکا” به معنی “سگ خرس کش منطقه کوهستان قفقاز” می خوانند. نام کاوساکیان و یا کاوساسیان اووچارکا از روی توانایی بالای این سگ در حفاظت از دامداران ، گله ها و احشام در برابر حملات درندگان به خصوص خرس ها گرفته شده است.
به علت سوابق فرهنگی و ارتباطی نزدیک کشورهای همسایه و کوچ گردی عشایردر این مناطق جغرافیایی که نژاد قفقازی در آن می زیسته ، به خصوص عشایر ایران می توان تمامی انواع گونه سگهای قفقازی را در ایران مشاهده کرد. قلمرو زیستی این نژاد سگ در کشور ایران به سرتاسر استانهای آذربایجان غربی و شرقی ، شمال غرب ، غرب کشور و شهرهای سنگسر ، سراب ، تبریز ، رضایه و تا استان لرستان و استان فارس و به خصوص در بین عشایر قشقایی و شاهسون و … می باشد. دلیل این گستردگی زیاد زیستی سگ قفقازی را می توان به کوچ عشایر این نواحی به نواحی مختلف دیگر و مناطق جغرافیایی مختلف می باشد.
در کشور ایران سگ قفقازی را با نامهای سگ شاهسون ، سگ قفقازی شاهسون ، سگ سنگسری و… می شناسند ، البته برخی سرابی موبلند راهم به اشتباه جزء این نژاد تقسیم بندی می کنند. سگ سرابی موبلند از آمیزش سگهای قفقازی شاهسون “سگ شاهسون” با نژاد “سگ سرابی” به وجود آمده و نوعی سگ سرابی به شمارمی رود.
سگ قفقازی شاهسون بین عشایر شاهسون:
سگهای نژاد قفقازی در ایران قدمت و سابقه طولانی دارند و اسار تاریخی بر این ادعا گواهی می دهند. سگ قفقازی همواره به عنوان سگ گله عشایر ایران به خصوص عشایر “شاهسون” و “قشقایی” به شمارمی رفته اند ، بعدها برای اولین بار غربی ها در سال “۱۹۳۰” با این نژاد آشنا شدند و سالها بعد در سال “۱۹۶۰” میلادی نمونه های اولیه این نژاد در نمایشگاهای بین المللی حضوریافت.
سگ قفقازی به عنوان تنها سگ بومی منطقه قفقاز به شمار می رود و در ۳ گونه و تیپ نژادی شامل قفقازی ارمنی ، قفقازی گرجی ، قفقازی آذری موجود می باشند.
در منطقه قفقاز این نژاد را با نام “کاوساکیان اووچارکا” به معنی “سگ خرس کش منطقه کوهستان قفقاز” می خوانند. نام کاوساکیان و یا کاوساسیان اووچارکا از روی توانایی بالای این سگ در حفاظت از دامداران ، گله ها و احشام در برابر حملات درندگان به خصوص خرس ها گرفته شده است.
به علت سوابق فرهنگی و ارتباطی نزدیک کشورهای همسایه و کوچ گردی عشایردر این مناطق جغرافیایی که نژاد قفقازی در آن می زیسته ، به خصوص عشایر ایران می توان تمامی انواع گونه سگهای قفقازی را در ایران مشاهده کرد. قلمرو زیستی این نژاد سگ در کشور ایران به سرتاسر استانهای آذربایجان غربی و شرقی ، شمال غرب ، غرب کشور و شهرهای سنگسر ، سراب ، تبریز ، رضایه و تا استان لرستان و استان فارس و به خصوص در بین عشایر قشقایی و شاهسون و … می باشد. دلیل این گستردگی زیاد زیستی سگ قفقازی را می توان به کوچ عشایر این نواحی به نواحی مختلف دیگر و مناطق جغرافیایی مختلف می باشد.
۱۱.۷k
۱۹ بهمن ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.