گاهی یه اسم

گاهی یه اسم،
یه عکس،
یه آهنگ،
می‌تونه پرتت کنه به ناشناخته‌ترین جای ذهنت.
جایی که حالا آرامگاه صدها «خاطره‌ی خاموش» شده.
خاطراتی که بدون هیاهو،
یادآور روزای خاص زندگی هستن
و برای بیدار شدن،
فقط به یه تلنگر کوچیک احتیاج دارن.
یه تلنگر کوچیک که می‌تونه حاصلش حلقه زدن اشک توی چشم یا افتادن لبخند روی لب باشه‍ ‍:)
دیدگاه ها (۷)

ما حتی به دنبال خوشی هم نیستیم، تنها می خواهیم قدری کمتر رنج...

ما برای رنج کشیدن آفریده شده ایم،ولی به دنبال لذت بردن میگرد...

اگر دستم رسد بر چرخ گردون بدو گویم که این چون است و آن چونبه...

کسی نبود که مراقبمان باشد!حتی یک نفر نگفت " حواست را برای خو...

پارت : ۸۰

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط