مرضیه شهیدی
مرضیه شهیدی
بانو "مرضیه شهیدی"، شاعر، ترانهسرا و دکلماتور لرستانی، زادهی روز پنجشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۶۹ خورشیدی، در الیگودرز است.
تحصیلات وی، کارشناسی ارشد علوم و مهندسی خاک است.
ایشان در ماه مرداد سال ۱۴۰۱، ترانهی "رگ خواب" را با صدای "حمیدرضا بصیرت" منتشر کرد، و پس از آن چند ترانه با خوانندگان دیگر را نیز به مخاطبان خود معرفی کرد.
کتاب «تنهایی نخنما»، مجموعهای از رباعیهای ایشا است، که با مقدمه استاد "جلیل صفر بیگی"، منتشر شده است. اشعار این کتاب که برندهی جایزهی کتاب سال استان لرستان شده است، از مضامین و تصاویری بکر و نو برخوردارند. شاعر تلاش داشته است تا در انتخاب کلمات، اوزان عروضی، قافیهها و ردیفها از زبان امروزی تبعیت کند. همچنین عناصر زنانه، عاطفه و لطافت شاعرانه بهخوبی در سراسر کتاب جریان دارد.
┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
◇ نمونهی شعر:
(۱)
هی پایکوبی کردم و غمباد رقصیدم
بیوقفه با این درد مادر زاد رقصیدم
من شعلههای شمعم و از مرگ لبریزم
صد بار مُردم تا شب میلاد رقصیدم
صد بار مردم تا شب میلاد رقصیدم
هی گریه بودم، گریه بودم، گریه... خندیدم
بر آرزوهایم که گرد مرده پاشیدم
برگشتم و بر گُردهی اجساد رقصیدم
از دار دریا ماهی جزغاله میرفتم
با موج موج صخره رقص باله میرفتم
شاد آمدم، اما اسیر ناله میرفتم
با دام دام توری صیاد رقصیدم
هی تار دور تَن تَنِ تاریک تاراندن
طوفان تنیدن، شروهی اندوه را خواندن
من جلبکی بودم غریق مردن و ماندن
اما شبیه ماهی آزاد رقصیدم
من خط چشمم خِشخِش در کوچهها جاری
موهای کوتاهم، همان موهای تکراری
بر تار تارش رنگهای جیغ کشداری
برگ خزان بودم من و ناشاد رقصیدم
با بادبادکهای هر اندوه سرگردان
پابندِ رفتن، تکههای کوه سرگردان
سرگرم سرمای سکون این روح سرگردان
آن لحظه که مرگ اتفاق افتاد رقصیدم
من دست در دست همین ارواح تکراری
از این جهان جانی جانکاه تکراری
نُتهای اندوهانهی یک آه تکراری
از تَن تَ تَن تا ناکجا آباد رقصیدم
آه کفن پوشیده را در باد رقصاندم
من قاصدک بودم شبی در باد رقصیدم
من دامنم از پیلهی پروانهها پر بود
پرواز را بیحد و بیتعداد رقصیدم
بانو "مرضیه شهیدی"، شاعر، ترانهسرا و دکلماتور لرستانی، زادهی روز پنجشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۶۹ خورشیدی، در الیگودرز است.
تحصیلات وی، کارشناسی ارشد علوم و مهندسی خاک است.
ایشان در ماه مرداد سال ۱۴۰۱، ترانهی "رگ خواب" را با صدای "حمیدرضا بصیرت" منتشر کرد، و پس از آن چند ترانه با خوانندگان دیگر را نیز به مخاطبان خود معرفی کرد.
کتاب «تنهایی نخنما»، مجموعهای از رباعیهای ایشا است، که با مقدمه استاد "جلیل صفر بیگی"، منتشر شده است. اشعار این کتاب که برندهی جایزهی کتاب سال استان لرستان شده است، از مضامین و تصاویری بکر و نو برخوردارند. شاعر تلاش داشته است تا در انتخاب کلمات، اوزان عروضی، قافیهها و ردیفها از زبان امروزی تبعیت کند. همچنین عناصر زنانه، عاطفه و لطافت شاعرانه بهخوبی در سراسر کتاب جریان دارد.
┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
◇ نمونهی شعر:
(۱)
هی پایکوبی کردم و غمباد رقصیدم
بیوقفه با این درد مادر زاد رقصیدم
من شعلههای شمعم و از مرگ لبریزم
صد بار مُردم تا شب میلاد رقصیدم
صد بار مردم تا شب میلاد رقصیدم
هی گریه بودم، گریه بودم، گریه... خندیدم
بر آرزوهایم که گرد مرده پاشیدم
برگشتم و بر گُردهی اجساد رقصیدم
از دار دریا ماهی جزغاله میرفتم
با موج موج صخره رقص باله میرفتم
شاد آمدم، اما اسیر ناله میرفتم
با دام دام توری صیاد رقصیدم
هی تار دور تَن تَنِ تاریک تاراندن
طوفان تنیدن، شروهی اندوه را خواندن
من جلبکی بودم غریق مردن و ماندن
اما شبیه ماهی آزاد رقصیدم
من خط چشمم خِشخِش در کوچهها جاری
موهای کوتاهم، همان موهای تکراری
بر تار تارش رنگهای جیغ کشداری
برگ خزان بودم من و ناشاد رقصیدم
با بادبادکهای هر اندوه سرگردان
پابندِ رفتن، تکههای کوه سرگردان
سرگرم سرمای سکون این روح سرگردان
آن لحظه که مرگ اتفاق افتاد رقصیدم
من دست در دست همین ارواح تکراری
از این جهان جانی جانکاه تکراری
نُتهای اندوهانهی یک آه تکراری
از تَن تَ تَن تا ناکجا آباد رقصیدم
آه کفن پوشیده را در باد رقصاندم
من قاصدک بودم شبی در باد رقصیدم
من دامنم از پیلهی پروانهها پر بود
پرواز را بیحد و بیتعداد رقصیدم
- ۲۸۲
- ۲۵ مرداد ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط