ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪﯼ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺷﺪ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪﯼ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺷﺪ
ﮐﺎﺳﻪ ﯼ ﺻﺒﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪ
ﺗﯿﺮ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﺩ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺭﻓﺖ
ﺍﺯ ﻏﻤﺖ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭِ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺣﻠﻖ ﺁﻭﯾﺰ ﺷﺪ
ﻣﻬﺮ ﺑﺎ ﺑﯽ ﻣﻬﺮﯼ ﻭ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯿﺮﺳﺪ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﺕ ﺍﻧﺪﮎ ﻭ ﻧﺎﭼﯿﺰ ﺷﺪ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﯾﮏ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺑﺮﻡ، ﻧﻢ ﻧﻢِ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺣﺘّﯽ ﻓﮑﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻢ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺷﺪ
ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﮔﻢ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺳﺮﺩ
ﺑﻮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻨﻔّﺲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻋﻄﺮ ﺁﻣﯿﺰ ﺷﺪ
ﺁﻣﺪﯼ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﭼﺮﺍ؟
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪﯼ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺷﺪ ...
ﻓﺮﻫﺎﺩ ﺷﺮﯾﻔﯽ
ﮐﺎﺳﻪ ﯼ ﺻﺒﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪ
ﺗﯿﺮ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﺩ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺭﻓﺖ
ﺍﺯ ﻏﻤﺖ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭِ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺣﻠﻖ ﺁﻭﯾﺰ ﺷﺪ
ﻣﻬﺮ ﺑﺎ ﺑﯽ ﻣﻬﺮﯼ ﻭ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯿﺮﺳﺪ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﺕ ﺍﻧﺪﮎ ﻭ ﻧﺎﭼﯿﺰ ﺷﺪ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﯾﮏ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺑﺮﻡ، ﻧﻢ ﻧﻢِ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺣﺘّﯽ ﻓﮑﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻢ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺷﺪ
ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﮔﻢ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺳﺮﺩ
ﺑﻮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻨﻔّﺲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻋﻄﺮ ﺁﻣﯿﺰ ﺷﺪ
ﺁﻣﺪﯼ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﭼﺮﺍ؟
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪﯼ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺷﺪ ...
ﻓﺮﻫﺎﺩ ﺷﺮﯾﻔﯽ
۶۹۴
۲۷ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.