ما شعله های سرکش اندوه بودیم

ما شعله های سرکش اندوه بودیم
آدم به آدم‌ می رسد ما کوه بودیم

گشتم تمام خانه ها را در ندیدم
زندانی از وابستگی بدتر ندیدم

پایان این دیوانگی ها ناگوار است
چیزی که جاماند از تو در من انتظار است
#♡☆
دیدگاه ها (۱)

هوایِ کویِ تو از سر نمی‌رود ، آریغریب را دلِ سرگشته با وطن ب...

در هوس خیال او ،همچو خیال گشته‌ام ...👤 حضرت مولانا

جان و جهان! دوش کجا بوده‌اینی غلطم، در دلِ ما بوده‌ ایدوش زِ...

از جهان ترد شدم، کُنج قفس سرد شدمدختری گوشه‌ی زندان دلم می‌ر...

آدم به آدم میرسد؛ما کوه بودیم...😏شعله های سرکش اندوه بودیم.....

عشق یک غم زیباست که در قلب جای می گیرد از پس دوست داشتنی روی...

امام زمان کیست؟ قسمت پنجم | انتظار نجات و جستجوی ناجی در عرفان توحیدی

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط