مادرم یاد به من داد که گدایت باشم

مادرم یاد به من داد که گدایت باشم...
و
ازهمان بچگی ام
هر فاطمیه که از راه می آمد و
هر محرم که می رسید
میبرد با خودش....
پای روضه هادر هیئت ها
تا که گدایی نزد شما
نوکری بر پسرتان
نرود از یادم...
و نکنم هرگز من،
فراموش این را
که هرچه دارم حالا
از دعای مادر
و نوکری نزد شما دارم و بس....
.
.
.
دست های گدایتان...
دخیل چادر خاکیتان یا زهرا(س).....