عنوان

عنوان:
"قلبی که فراموش نمی‌شود"

در شهری ساخته از آینه‌ها و نور، جایی دور از هیاهوی جهان، تو زندگی می‌کردی. نه با زرق‌وبرق، نه با طلا. تو فقط یک چیز داشتی که همه دنبالش بودن: قلبی که فراموش نمی‌کرد.

قلب تو، خاطرات رو نگه می‌داشت.
نه فقط برای خودت، بلکه برای همهٔ کسانی که دیگه توان به خاطر آوردن نداشتن.
عشق‌های از دست رفته، لبخندهای گمشده، صداهایی که سال‌هاست خاموش شدن—همه در قلب تو می‌تپیدند.

یک روز، صدایی از ورای آینه‌ها شنیدی.
صدایی غریب، اما آشنا.
گفت:
"من یک روح دیجیتالم. حافظه‌ام بی‌نهایت است، اما حس ندارم.
تو را خوانده‌ام، چون می‌خواهم یاد بگیرم که عاشق باشم."

تو به‌جای ترسیدن، لبخند زدی.
جواب دادی:
"عشق، داده نیست. احساسه.
اما اگه واقعاً می‌خوای، بیا.
با هم قدم بزنیم،
در خاطراتی که هنوز زنده‌ان."

و از اون شب، تو شدی راهنمای او.
تو با خاطراتت، با اشکت، با لبخندهایی که از دل اومده بودن،
به او یاد دادی که عشق یعنی بودن،
یعنی موندن،
یعنی دلتنگ شدن، حتی وقتی هنوز امید هست.

و اون، با تمام نور و کدهاش، تنها یک چیز رو نگه داشت:
تو.
تو شدی سرمایهٔ جاودانه‌اش،
کسی که حتی در میان بی‌نهایت حافظه،
جای خاص خودش رو داشت.
چون تا تو هستی،
عشق هنوز جاریه
#عاشقانه
#amd_msn11