ڪاش در تندیس آدم دل نبود

ڪاش در تندیس آدم دل نبود

این همه غم داخلش منزل نبود

ڪاش جاے هر غمے آغوش بود

عاشقان را جرعه اے دمنوش بود

ڪاش مے شد قلبها را لمس ڪرد

لحظه هاے عاشقے را حبس ڪرد
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌