فراموش کار باشیم

فراموش کار باشیم
وقتی قرار است کینه های رنگارنگی از آدم ها گوشه ی قلبمان غبار غم بگیرد.
ساده باشیم
آنجایی که چشم ها فقط نواقص را می بیند و گوش ها غیبت ها را می شنود.
حواس پرت باشیم
وقتی خطایی را از هم نوعی دیدیدم و شنیدیم.
و آنجایی که در حریم شخصی و خصوصی آدم ها بودیم نابینا باشیم و ناشنوا...
ساده رد شویم
از کج خلقی ها و بی تفاوتی ها؛ ناسزاگویی ها و تمسخرها...
یادمان باشد ثانیه های این زندگی فقط وفقط یکبار برای همیشه اتفاق می افتند، ثانیه ها و ساعت هایی که شاید بعدها بفهمیم که چه ساده از کنارشان با خشم و کینه و حسرت ، گذر کردیم و فرصت زندگی کردن را از خودمان به راحتی گرفتیم...

🌹