مجتبی خرسندی شاعر بروجردی

آقای "مجتبی خرسندی" شاعر لرستانی، زاده‌ی ۲۱ مهر ۱۳۷۲ در بروجرد است. او دارای مدرک کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه قم و بیشتر فعالیت خرسندی در حوزه شعر آیینی است و علاوه بر شعر کلاسیک، در عرصه نوحه‌سرایی نیز فعالیت می‌کند.
کتاب «جمع مفرد» برگزیده‌ی تک‌بیت‌های علوی توسط او گردآوری شده است.
از او دو مجموعه شعر به نام‌های «تیغ هفتاد و دو دم» (اشعار عاشورایی) و «نقطه ضعف» به چاپ رسیده است. «نقطه ضعف» نخستین مجموعه‌ی غزل اوست که در بردارنده‌‌ی چهل غزل با مضامین عاشقانه و اجتماعی است. خرسندی این اشعار را با درون‌مایه‌های سبک هندی سروده است.
وی در نخستین جشنواره منطقه‌ای شعر «رایحه رضوی» که با حضور هشت استان در سالن الغدیر فرمانداری سلسله برگزار مقام نخست بخش شعر کلاسیک فارسی را به دست آورد.
 
 
▪نمونه‌ی شعر:
(۱)
[گریه]
خودش چون باعث درد است حاشا می‌کند، گریه
که شب تا صبح حالم را تماشا می‌کند گریه
نمی‌خواهم شکستم را ببیند هیچ کس اما
مرا هر بار بین جمع رسوا می‌کند گریه
به زور خنده می‌خواهم که رازم را نگه دارم
ولی مشت من دیوانه را وا می‌کند گریه
اگرچه طبع او گرم است اما من چنان سردم
که روی گونه‌ام احساس سرما می‌کند گریه
شنیدم خنده بر هر درد درمان است و می‌بینم
که دارد دردهایم را مداوا می‌کند گریه
یکی در آینه می‌پرسد از من گریه‌ات از چیست؟
به خود می‌آیم و حل معما می‌کند گریه
دوباره درد دل ها را غزل کردم که بنویسم
دوباره زیر آن ها را چه امضا می کند؟


(۲)
[تازه]
گریبان مرا هر لحظه می‌گیرد غمی تازه
که هر آن می‌روم از عالمی تا عالمی تازه
اگرچه یک نفس مهمان دنیا هستم اما کاش
در این غربت‌سرا حتی نمی‌کردم دمی تازه
اگر که جای هر کینه درختی سبز بنشیند
در آن صورت هوای شهر خواهد شد کمی تازه
دوباره دست‌هایم را دخیل اشک خواهم کرد
برای درد خود پیدا نکردم مرهمی تازه
تمام رازها را برملا کردند محرم‌ها
دگر رازی نمی‌گویم مگر با محرمی تازه
مرا جدی نمی‌گیرند دیگر مردم دنیا
بیا ای مرگ تا پیدا نمایم همدمی تازه
فقط باید دل خود را به دست عشق بسپارم
به امیدی که او از من بسازد آدمی تازه.



گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)