چهارده قرن بقیع و غم یک کوچه و در

چهارده قرن بقیع و غم یک کوچه و در
چهارده قرن ضریحی که ندارد مادر

چهارده قرن سکوت و دل پر خون حسن
ماجرای فدک و خاطرهٔ داس و تبر

چهارده قرن شکسته است رخ آیینه
می چکد نور ، ز چشمان تر شمس و قمر

آیه در آیه غمِ کوثر مجروح نبی
چهارده قرن قرائت شده با خون جگر

نه حرم دارد و نه صحن و سرایی، افسوس
نه رواقی و نه ایوان طلایی، کوثر

آسمان گنبد و افلاک رواقش... آری
عرش افتاده به پای گل یاس حیدر

کاش می شد که دمِ روضه بگیریم و عزا
کنج ایوان طلا، پنجره فولاد و سحر.‌‌‌..

چهارده قرن قدم می زند آن مرد غریب
پشت دیوارِ غمِ فاطمه، با دیدهٔ تر

چهارده قرن نفس حبس شده در سینه
تا رسد از ظفرِ منتقمِ یاس، خبر

نعیمه امامی

ne-emami58.blogfa.com