شعر زیبا

غزلی بحر انگیز
و پند آموز از صائب تبریزی:

مايه اصل و نسب در گردش دوران زر است
هر كسی صاحب زر است او از همه بالاتر است!
🌹
ﺩﻭﺩ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻻ ﻧﺸﯿﻨﺪ ﮐﺴﺮ ﺷﺄﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺟﺎﯼ ﭼﺸﻢ ﺍﺑﺮﻭ ﻧﮕﯿﺮﺩ ﮔﺮﭼﻪ ﺍﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺳﺖ
🌹
ناكسی گر از كسی بالا نشيند عيب نيست
روی دريا، خس نشيند قعر دريا گوهر است
🌹
ﺷﺼﺖ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﻫﺮﺩﻭ ﺩﻋﻮﺍﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ می‌کنند
ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﮐﻮﭼﮏ ﻻﯾﻖ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ؟
🌹
آهن و فولاد از يک كوه می آيند برون
آن يكی شمشير گردد ديگری نعل خر است
🌹
كاكل از بالا بلندی رتبه ای پيدا نكرد
زلف، از افتادگی قابل به مشک و عنبر است
🌹
پادشه، مفلس كه شد چون مرغ بی بال و پر است
دائماً خون می‌خورد تيغی كه صاحب جوهر است
🌹
صائبا! عيب خودت گو عيب مردم را مگو
هر كه عيب خود بگويد، از همه بالاتر‌ است!

#شعر #غزل #صائب #صائب_تبریزی #پند_آموز #زیبا