عصر پنجشنبه

🌤 عصر پنج‌شنبه...
ساعتی‌ست میان زمین و آسمان،
که دل نه در گذشته می‌ماند، نه در فردا می‌دود.

نسیم می‌آید و بوی دلتنگی را با خودش می‌آورد...
دلی که یادِ رفتگان دارد،
و امیدِ ماندگان را در سینه نگه می‌دارد.

خدایا...
به آرامش قسم،
ما را در آغوش رحمتت بگیر،
که خسته‌ایم از تظاهر، از درد، از بی‌مهری.

ببخش ما را...
و بیاموزمان که هنوز می‌شود آرام بود،
حتی در میان این همه بی‌قراری.


— ✍️ به قلم: بهرام محمدی
📘 @Dispellingignorance
دیدگاه ها (۰)

🌾 بخش ۳۹ 🚗 خودرو ساختیم، اما صنعت نساختیمسال‌هاست شعار «خودک...

🌙 شب‌بخیر به همه‌ی دوستان عزیز 🌿امیدوارم امشب، دل‌ها آرام و ...

🌿 بخش ۳۸— پول، پارتی و حکمرانی 🏛️در دنیایی که پول و پارتی، ز...

🌿 🌿 بخش (۳۷) 🌿🕊️ نه افراط دارم، نه تفریط — فقط دنبالِ فهمم، ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط