آنارشیسم
آنارشیسم
آرش به یونانی یعنی حکومت و آنارشی یعنی بدون حکومت و زمامدار و معاف از مصائب اجتماعی.
چون آنارشیسم حکومت را تنها موجب مصیبت ها و بدبختی های اجتماع و مردم می داند.
طبق فلسفه آنارشیسم هر قدرت سیاسی متمرکز بدون استثناء منتج به بروز ظلم و ستمگری در جامعه می شود،لذا حکومت و دولت مورد لزوم نیست.
به عقیده ایشان مردم خود می توانند به وسیله تشکیل گروه های همکاری کارخانجات،مزارع و فروشگاه ها را به نحو آزاد و با هماهنگی اداره کنند،بدون لزوم حکومت یا هر نوع آژانس مجری قانون.
فلاسفه آنارشیست معتقدند که کلیه حکومت های سیاسی نه تنها مردم را فاسد کرده و استثمار می کنند،بلکه شخصیت انسان را پایمال کرده مانع رشد و تکامل بشر می شوند.
مسلک آنارشیسم از مسلک های قدیمی بوده و بعد از یونان قدیم ابتدا در بین معتقدین صدر مسیحیت ظهور کرده سپس در بین فرقه های پروتستان در انگلیس و نقاط دیگر معمول شد.
پیشوای آنارشیسم جدید پیر ژوزف پرودون فرانسوی می باشد که به پدر مسلک آنارشیسم معروف است و در جنبش سوسیالیستی پاریس فعالیت شدید کرد و جراید رادیکالی مردم و صدای مردم را تاسیس کرد و دیگر باکونین روسی می باشد.
آنارشیست های اواخر قرن 19 و آغاز قرن بیستم معتقدند که باید با شدت عمل و طغیان و به وسیله ترور پیشوایان مهم نظامی و سیاسی که مالک قدرتی می باشند که آنارشیست ها مخالف آن ها هستند،به هدف خود رسیدند.
عقیده آنارشیست ها در فرقه سندیکالیست ها نفوذ کرد که بعضی اوقات آن ها را آنارکوسندیکالیسم می گویند.
در سال 1883 کنگره ای از آنارشیست های آمریکا در شهر پیتس برگ تشکیل شد.
هارولد لاسکی فیلسوف انگلیسی معاصر در فرضیه پلورالیسم خود که آن را به صورت ایده آل ها جلوه گر می کرد تغییر و اصلاحی قایل شده آن را به صورت مظهر فردیت تفسیر کرد به طوری که تفسیر وی به آنارشیسم مشروط معروف شد.
وی معتقد شد که جامعه به آن شکل که وجود دارد و از گروه های مختلف (پلورال) تشکیل شده و باید به نحو کاملی تحت الشعاع دعاوی افراد قرار گیرد.
برتراند راسل فیلسوف انگلیسی ابتدا مفسر آنارشیسم فلسفی بود و در یکی از کتاب های خود به نام "راه های آزادی" چند راه حل عملی برای اصلاح امور جامعه بشری پیشنهاد می کند که در حدود همان عقاید سوسیالیسم صنفی (گیلدسوسیالیسم) است.
#آنارشیسم
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی
آرش به یونانی یعنی حکومت و آنارشی یعنی بدون حکومت و زمامدار و معاف از مصائب اجتماعی.
چون آنارشیسم حکومت را تنها موجب مصیبت ها و بدبختی های اجتماع و مردم می داند.
طبق فلسفه آنارشیسم هر قدرت سیاسی متمرکز بدون استثناء منتج به بروز ظلم و ستمگری در جامعه می شود،لذا حکومت و دولت مورد لزوم نیست.
به عقیده ایشان مردم خود می توانند به وسیله تشکیل گروه های همکاری کارخانجات،مزارع و فروشگاه ها را به نحو آزاد و با هماهنگی اداره کنند،بدون لزوم حکومت یا هر نوع آژانس مجری قانون.
فلاسفه آنارشیست معتقدند که کلیه حکومت های سیاسی نه تنها مردم را فاسد کرده و استثمار می کنند،بلکه شخصیت انسان را پایمال کرده مانع رشد و تکامل بشر می شوند.
مسلک آنارشیسم از مسلک های قدیمی بوده و بعد از یونان قدیم ابتدا در بین معتقدین صدر مسیحیت ظهور کرده سپس در بین فرقه های پروتستان در انگلیس و نقاط دیگر معمول شد.
پیشوای آنارشیسم جدید پیر ژوزف پرودون فرانسوی می باشد که به پدر مسلک آنارشیسم معروف است و در جنبش سوسیالیستی پاریس فعالیت شدید کرد و جراید رادیکالی مردم و صدای مردم را تاسیس کرد و دیگر باکونین روسی می باشد.
آنارشیست های اواخر قرن 19 و آغاز قرن بیستم معتقدند که باید با شدت عمل و طغیان و به وسیله ترور پیشوایان مهم نظامی و سیاسی که مالک قدرتی می باشند که آنارشیست ها مخالف آن ها هستند،به هدف خود رسیدند.
عقیده آنارشیست ها در فرقه سندیکالیست ها نفوذ کرد که بعضی اوقات آن ها را آنارکوسندیکالیسم می گویند.
در سال 1883 کنگره ای از آنارشیست های آمریکا در شهر پیتس برگ تشکیل شد.
هارولد لاسکی فیلسوف انگلیسی معاصر در فرضیه پلورالیسم خود که آن را به صورت ایده آل ها جلوه گر می کرد تغییر و اصلاحی قایل شده آن را به صورت مظهر فردیت تفسیر کرد به طوری که تفسیر وی به آنارشیسم مشروط معروف شد.
وی معتقد شد که جامعه به آن شکل که وجود دارد و از گروه های مختلف (پلورال) تشکیل شده و باید به نحو کاملی تحت الشعاع دعاوی افراد قرار گیرد.
برتراند راسل فیلسوف انگلیسی ابتدا مفسر آنارشیسم فلسفی بود و در یکی از کتاب های خود به نام "راه های آزادی" چند راه حل عملی برای اصلاح امور جامعه بشری پیشنهاد می کند که در حدود همان عقاید سوسیالیسم صنفی (گیلدسوسیالیسم) است.
#آنارشیسم
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی
۵.۵k
۱۲ آذر ۱۴۰۰
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.