باز با یادت گذر از کوچه ی غم میکنم

باز با یادت گذر از کوچه ی غم میکنم
از بهارم روز دیگر٬ بی تو من کم میکنم

آتشی بر خاطرات تلخ و شیرین میزنم
روی آن آتش گلم من چای غم دم میکنم

گوشه ای کنج خیابان می نشینم منتظر
چون زمین لرزه ٬همان ویرانی بم میکنم

بی گناهم گر شدم سر در گریبان خزان
قامتم بر حکمت و تقدیر حق خم میکنم

میشود گاهی دلم تنگت ولی ای بی وفا
آینه تا ظلم تو گوید ز خود رم میکنم