زندگی به سبک امام

مرد و زن نشسته اند دور ِسفره .

مرد قاشقش را زودتر فرو مي برد توي كاسه سوپ و زودتر ميچشد طعم غذا را و زودتر ميفهمد كه دستپخت همسرش بي نمك است و اما زن


 چشم دوخته به او تا مُهر تاييد آشپزي اش را از چشم هاي مردش بخواند و مرد كه قاعده را خوب بلد است، لبخندي ميزند و مي گويد : "چقدر

 تشنه ام !"


زن بي معطلي بلند ميشود و براي رساندن ليواني آب به آشپزخانه ميرود. سوراخ هاي نمكدان سر ِ سفره بسته است و به زحمت باز مي شوند و تا


 رسيدن ِ آب فقط به اندازه پاشيدن ِ نمك توي كاسه زن فرصت هست براي مرد.


زن با ليواني آب و لبخندي روي صورت برميگردد و مي نشيند . مرد تشكر مي كند، صدايش را صاف مي كند و ميگويد:


" مي دونستي كتاب هاي آشپزي رو بايد از روي دستاي تو بنويسن؟ "


و سوپ بي نمكش را مي خورد ؛ با رضايت


و زن سوپ با نمكش را ميخورد ؛ با لبخند!


ميدونيد اين زن خوشبخت كيه؟ برگرفته از خاطرات همسر امام خميني