از اتفاقات بد امروز ویسگون...

متاسفانه از بدترین ویژگی های جامعه ما جو زدگیه...
اگر قرار بود ما توی بیمارستان تو شرایط بحرانی مثل این روزها، عملکردمون اینقدر احساسی باشه نتیجه اش فاجعه میشد...
اما من فکر میکنم احساسی عمل کردن تو مسایل اجتماعی ضررش قطعا کمتر نیست...
یکی اون یکی رو متهم میکنه به جهل، بی عقلی، تعصب...
یکی خودش رو عقل کل میدونه... همه اشتباه میکنند و اون چیزی که من میدونم درسته...
طرف مقابل اینطرف رو متهم به بی دینی، بی غیرتی نسبت به مسایل اعتقادی، نفاق و... میکنه...
درست توی زمانی که جامعه ما نیاز به همدلی داره چاقو برداشتیم همو پاره میکنیم که چی؟!
چه خبرمونه واقعا؟!
خیلی روشنفکر و فهیمیم؟
خیلی دینداریم؟
نه با توهین و گوسفند خطاب کردن بقیه میتونیم اونا رو ملزم کنیم به چیزی که ما درست میدونیم معتقد بشن...
نه با تهمت زدن و زیر سوال بردن اعتقادات بقیه، اونا رو دیندار و هیئتی میکنیم...
یادتون باشه شما هیچ چیزی از واقعیت نمیدونید بجز اون چیزی که رسانه ها به شما نشون میدن...
واقعیت کرونا اون چیزیه که ما بیمارستانی ها باهاش درگیریم...
پس خودتون رو عقل کل و مطلع و روشنفکر و دیندار و همه چیزدان ندونید...
بذارید ماها کارمون رو بکنیم...
شماها هم برسید به کار و زندگی خودتون...
موج اخیر کرونا یه بخش زیادش بخاطر ناشناخته بودن جهش جدید و تعطیلات آخر بهار و اول تابستون و بی توجهی مردم بوده نه هیئت ها...
هیئتهای مذهبی هم اگه مثل پارسال خودشون رو ملزم کنند به رعایت قوانین بهداشتی، مثل پارسال اتفاقی نمیفته...
با اوضاعی که کرونا تا الان از خودش نشون داده حالا حالاها قصد رفتن از جهان رو نداره...
هرچی بیشتر یاد بگیریم با وجودش زندگی عادی داشته باشیم بهتر میتونیم کنترلش کنیم...
اونایی که میرید هیئت و اونایی که تو خونه عزاداری میکنید، هر دو دسته عزاداریاتون قبول...
برای ما بیمارستانیا که شیفتیم و محروم از عزاداری و بیمارانمون دعا کنید...
بجای دعواهایی که جو جامعه رو مسموم میکنه بذر محبت و همدلی و مهربونی بکارید...
مرگ به همه نزدیکه...
شاید فردا برای خوب بودن فرصتی نباشه...
یا علی