ﯾﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﯾﻪ ﮐﻒ ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺮ ٬ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﻓﺎﻟﻤﻮ ﮔﺮﻓﺖ
ﯾﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﯾﻪ ﮐﻒ ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺮ ٬ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﻓﺎﻟﻤﻮ ﮔﺮﻓﺖ
ﺍﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ٬ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻟﻤﻮ ﮔﺮﻓﺖ
ﻏﺮﯾﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺳﯿﺎﻩ ٬ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻮ ﺧﻤﯿﺪﻩ ﭘﺸﺖ
ﭼﻪ ﺑﻮﯼ ﺍﺳﭙﻨﺪﯼ ﻣﯿﺪﺍﺩ ٬ ﭼﺸﺎﺵ ﻧﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﺷﺖ
ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ٬ ﻓﺎﻟﺘﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮕﯿﺮﻡ ؟
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮ ٬ ﺑﻌﺪﻡ ﺑﮕﻮ ٬ ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ؟
ﮔﻔﺖ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﮐﻒ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ٬ ﻗﻬﻮﻩ ﻭ ﻓﻨﺠﻮﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻧﻪ ﺑﻠﺪﻡ ٬ ﻧﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺩﺍﺷﻮﻧﻮ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﻡ
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﮕﻮ ﺍﯾﻨﻢ ﺩﺳﺘﺎﻡ ٬ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﭼﭗ ﻣﯿﮕﯽ ﯾﺎ ﺭﺍﺱ
ﺧﻨﺪﯾﺪﻭ ﮔﻔﺖ ﻓﺮﻕ ﻧﺪﺍﺭﻩ ٬ ﻫﺮ ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻞ ﺷﻤﺎﺱ
ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺳﺨﺘﯽ ﺩﯾﺪﯼ ٬ ﻓﺎﻟﺖ ﭼﺮﺍ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻏﻤﻪ ؟
ﻡ ٬ ﺗﻮیه اسمت میبینم ٬ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯿﮕﻢ ﻧﻪ ٬ ﻣﺮیمه ؟
ﯾﮑﯽ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ ٬ ﻣﺮﺩﺍ ﻫﻤﻪ ﻋﯿﻦ ﻫﻤﻦ
ﺧﻮﺑﻢ ﺗﻮﺷﻮﻥ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﺸﻪ ٬ ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺑﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﻦ
ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻄﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺑﯿﺦ ﺳﺮﺕ
ﺧﯿﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﯼ ٬ ﺧﯿﺮ ﺍﻟﻬﯽ ﺳﻔﺮﺕ
ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺗﺎﺯﮔﯿﺎ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻩ
ﺯﯾﺎﺩ ﺑﻬﺶ ﺗﮑﯿﻪ ﻧﮑﻦ ٬ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﻭﻟﯽ ﺑﺪﻩ
ﺩﺷﻤﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﯼ ٬ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻣﮕﻪ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﺍﯼ ؟
ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﺎﺷﯽ ٬ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ
ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﺎ ﻟﮑﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ٬ ﺩﻟﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ
ﯾﮑﯽ ﺗﻪ ﻗﻠﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﻬﺶ ﺯﻭﺩ ﺑﺮﺳﯽ
ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﺒﺮﯼ ٬ ﺁﯾﻨﺪﺗﻢ ﭘﺎﮐﻪ ﻭﻧﯿﮏ
ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺳﺪ ﺗﻮ ﺭﺍﻫﺘﻪ٬ ﺩﻭﺗﺎ ﺑﺰﺭﮒ ٬ ﯾﮑﯽ ﮐﻮﭼﯿﮏ
ﯾﮑﯽ ﺗﻮ ﻗﻮﻡ ﻭ ﺧﻮﯾﺸﺘﻮﻥ ﯾﮑﻢ ﻣﺮﯾﻀﻪ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟
ﻫﻤﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺳﯿﺮﺷﯽ ؟ ﻭﺍﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰﻩ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟
ﻧﮕﺎﻣﻮ ﭼﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﺵ ﺑﺎ ﮐﻠﯽ ﻏﺼﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ
ﺍﺻﻠﻦ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺍﺯ ﮐﯽ ﮔﻔﺖ ٬ ﻓﺎﻟﻢ ﭼﯽ ﺑﻮﺩ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ
ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻓﺎﻻﯼ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﻏﺮﯾﺐ ﺑﻮﺩﻥ
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﻂ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﻢ ٬ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﮐﺞ ﻭ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩﻥ ؟
ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪﻡ ٬ ﻏﻢ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﺵ ﭼﮑﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ
ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﻓﺎﻝ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻫﻮﺍﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﺩ ؟
ﭼﯿﻪ ﻓﺎﻟﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﺒﻮﺩ ٬ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺰﺩﻣﻮ ﻧﺪﯼ ؟
ﻧﻪ ٬ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﺭﺍﺱ ﺑﻮﺩﺵ٬ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺣﻠﻢ ﺑﻠﺪﯼ ؟
ﺑﻐﺾ ﮔﻠﻮﺵ ﺁﺧﺮ ﺳﺮ ﺗﻮ ﺷﻬﺮ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺗﺮﮐﯿﺪ
ﮔﻔﺖ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﻦ ٬ ﻫﯿﭽﮑﺴﯽ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﻭ ﻧﺪﯾﺪ
ﻣﻦ ﯾﻪ ﻏﺮﯾﺒﻢ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ٬ ﺗﻮ ﺷﻬﺮﺗﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﻡ
ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﺎ ﺷﺒﻤﻮ ﯾﻪ ﺟﻮﺭ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺒﺮﻡ
ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﺑﻨﺪﻡ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ٬ ﺗﻘﺪﯾﺮﺍﻣﻮﻥ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﻣﻦ ﮐﯽ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻢ ٬ ﺑﮕﻢ ﺗﻮ ﻃﺎﻟﻌﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ
ﮔﺬﺷﺘﻢ ﻭ ﻧﺬﺍﺷﺘﻢ ﺍﻭﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻪ
ﺍﻭﻥ ﻭﻟﯽ ﮔﻔﺘﺶ ﻭﺍﺳﻪ ﻓﺎﻝ ﻧﺮﻭ ﭘﯿﺶ ﮐﺴﻪ ﺩﯾﮕﻪ
ﺩﯾﺪﻡ دوباره اونو که به یه کسه ﺩﯾﮕﻪ ﺭﺳﯿﺪ
ﺑﺎﺯﻡ ﻫﻤﻮﻥ ﮐﻒ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐﯿﺪ
ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯼ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺴﺎ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﻩ
ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤون ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﮐﻮﻟﯽ ﻣﯿﺒﺎﺭﻩ
ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ﺗﻤﺎﻣﺸﻢ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﺒﻮﺩ
ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺮﺵ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﻠﻮﻍ ﻧﺒﻮﺩ
ﺳﺮ ﺍﻭﻧﺎ ﮐﻪ ﺭﺍﺱ ﻣﯿﮕﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻠﻮﺗﻪ
ﭼﻪ ﺗﻮﯼ ﻓﺎﻝ ٬ ﭼﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ٬ ﺩﻧﯿﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻧﺘﻪ
ﮐﻒ ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺮ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺩﻟﻢ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﻧﻮﺷﺖ
ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺍﻭﻧﻪ ﯾﺎ ﺑﺎﺯﯾﻬﺎﯼ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ؟
ﻫﻤﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﺷﺪﯾﻢ ٬ ﻓﺎﻻﻣﻮﻧﻢ ﻋﯿﻦ ﻫﻤﻪ
ﺍﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺍﻭﻥ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺩﻭﻧﺴﺖ ﮐﻪ اسمم ﻣﺮﯾﻤﻪ ؟
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﻋﺠﺐ ﮐﻒ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ
ﺗﻪ ﺩﻟﺶ ﺯﻻﻟﺘﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﮔﻮﯾﯿﺎﯼ ﭼﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ
ﺩﺳﺘﺎﻡ ﺑﺮﺍﺵ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ٬ ﺍﻭﻥ ﺑﺎ ﺩﻟﺶ ﻓﺎﻟﻮ ﮔﺮﻓﺖ
ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ﺩﺭﻭﻍ ﭼﺮﺍ ﺭﺍﺳﺘﺸﻮ ﮔﻔﺖ
ﺩﻝ ﻭ ﺑﺒﯿﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﯾﻪ ﺟﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﺕ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ
ﯾﮑﯽ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻓﺎﻝ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ٬ ﯾﮑﯽ ﭘﻮﻻﺷﻮ ﻣﯿﺸﻤﺎﺭﻩ
ﺧﻼﺻﻪ ﮐﻪ ﺩﻻﯼ ﭘﺎﮎ ٬ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﺩﻻﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺯﻻﻝ ﻣﺎﻝ ﻏﺮﯾﺒﺎﺱ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺍﯾﻨﻢ ﯾﻪ ﻗﺼﻪ ﻋﺠﯿﺐ ٬ ﻓﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺖ
ﮐﻒ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻗﻠﺐ ﺻﺎﻑ ٬ ﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﭼﭗ ٬ ﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ
#مریم #حیدرزاده
ﺍﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ٬ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻟﻤﻮ ﮔﺮﻓﺖ
ﻏﺮﯾﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺳﯿﺎﻩ ٬ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻮ ﺧﻤﯿﺪﻩ ﭘﺸﺖ
ﭼﻪ ﺑﻮﯼ ﺍﺳﭙﻨﺪﯼ ﻣﯿﺪﺍﺩ ٬ ﭼﺸﺎﺵ ﻧﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﺷﺖ
ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ٬ ﻓﺎﻟﺘﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮕﯿﺮﻡ ؟
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮ ٬ ﺑﻌﺪﻡ ﺑﮕﻮ ٬ ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ؟
ﮔﻔﺖ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﮐﻒ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ٬ ﻗﻬﻮﻩ ﻭ ﻓﻨﺠﻮﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻧﻪ ﺑﻠﺪﻡ ٬ ﻧﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺩﺍﺷﻮﻧﻮ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﻡ
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﮕﻮ ﺍﯾﻨﻢ ﺩﺳﺘﺎﻡ ٬ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﭼﭗ ﻣﯿﮕﯽ ﯾﺎ ﺭﺍﺱ
ﺧﻨﺪﯾﺪﻭ ﮔﻔﺖ ﻓﺮﻕ ﻧﺪﺍﺭﻩ ٬ ﻫﺮ ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻞ ﺷﻤﺎﺱ
ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺳﺨﺘﯽ ﺩﯾﺪﯼ ٬ ﻓﺎﻟﺖ ﭼﺮﺍ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻏﻤﻪ ؟
ﻡ ٬ ﺗﻮیه اسمت میبینم ٬ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯿﮕﻢ ﻧﻪ ٬ ﻣﺮیمه ؟
ﯾﮑﯽ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ ٬ ﻣﺮﺩﺍ ﻫﻤﻪ ﻋﯿﻦ ﻫﻤﻦ
ﺧﻮﺑﻢ ﺗﻮﺷﻮﻥ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﺸﻪ ٬ ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺑﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﻦ
ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻄﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺑﯿﺦ ﺳﺮﺕ
ﺧﯿﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﯼ ٬ ﺧﯿﺮ ﺍﻟﻬﯽ ﺳﻔﺮﺕ
ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺗﺎﺯﮔﯿﺎ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻩ
ﺯﯾﺎﺩ ﺑﻬﺶ ﺗﮑﯿﻪ ﻧﮑﻦ ٬ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﻭﻟﯽ ﺑﺪﻩ
ﺩﺷﻤﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﯼ ٬ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻣﮕﻪ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﺍﯼ ؟
ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﺎﺷﯽ ٬ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ
ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﺎ ﻟﮑﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ٬ ﺩﻟﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ
ﯾﮑﯽ ﺗﻪ ﻗﻠﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﻬﺶ ﺯﻭﺩ ﺑﺮﺳﯽ
ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﺒﺮﯼ ٬ ﺁﯾﻨﺪﺗﻢ ﭘﺎﮐﻪ ﻭﻧﯿﮏ
ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺳﺪ ﺗﻮ ﺭﺍﻫﺘﻪ٬ ﺩﻭﺗﺎ ﺑﺰﺭﮒ ٬ ﯾﮑﯽ ﮐﻮﭼﯿﮏ
ﯾﮑﯽ ﺗﻮ ﻗﻮﻡ ﻭ ﺧﻮﯾﺸﺘﻮﻥ ﯾﮑﻢ ﻣﺮﯾﻀﻪ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟
ﻫﻤﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺳﯿﺮﺷﯽ ؟ ﻭﺍﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰﻩ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟
ﻧﮕﺎﻣﻮ ﭼﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﺵ ﺑﺎ ﮐﻠﯽ ﻏﺼﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ
ﺍﺻﻠﻦ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺍﺯ ﮐﯽ ﮔﻔﺖ ٬ ﻓﺎﻟﻢ ﭼﯽ ﺑﻮﺩ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ
ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻓﺎﻻﯼ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﻏﺮﯾﺐ ﺑﻮﺩﻥ
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﻂ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﻢ ٬ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﮐﺞ ﻭ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩﻥ ؟
ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪﻡ ٬ ﻏﻢ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﺵ ﭼﮑﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ
ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﻓﺎﻝ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻫﻮﺍﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﺩ ؟
ﭼﯿﻪ ﻓﺎﻟﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﺒﻮﺩ ٬ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺰﺩﻣﻮ ﻧﺪﯼ ؟
ﻧﻪ ٬ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﺭﺍﺱ ﺑﻮﺩﺵ٬ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺣﻠﻢ ﺑﻠﺪﯼ ؟
ﺑﻐﺾ ﮔﻠﻮﺵ ﺁﺧﺮ ﺳﺮ ﺗﻮ ﺷﻬﺮ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺗﺮﮐﯿﺪ
ﮔﻔﺖ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﻦ ٬ ﻫﯿﭽﮑﺴﯽ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﻭ ﻧﺪﯾﺪ
ﻣﻦ ﯾﻪ ﻏﺮﯾﺒﻢ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ٬ ﺗﻮ ﺷﻬﺮﺗﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﻡ
ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﺎ ﺷﺒﻤﻮ ﯾﻪ ﺟﻮﺭ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺒﺮﻡ
ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﺑﻨﺪﻡ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ٬ ﺗﻘﺪﯾﺮﺍﻣﻮﻥ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﻣﻦ ﮐﯽ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻢ ٬ ﺑﮕﻢ ﺗﻮ ﻃﺎﻟﻌﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ
ﮔﺬﺷﺘﻢ ﻭ ﻧﺬﺍﺷﺘﻢ ﺍﻭﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻪ
ﺍﻭﻥ ﻭﻟﯽ ﮔﻔﺘﺶ ﻭﺍﺳﻪ ﻓﺎﻝ ﻧﺮﻭ ﭘﯿﺶ ﮐﺴﻪ ﺩﯾﮕﻪ
ﺩﯾﺪﻡ دوباره اونو که به یه کسه ﺩﯾﮕﻪ ﺭﺳﯿﺪ
ﺑﺎﺯﻡ ﻫﻤﻮﻥ ﮐﻒ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐﯿﺪ
ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯼ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺴﺎ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﻩ
ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤون ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﮐﻮﻟﯽ ﻣﯿﺒﺎﺭﻩ
ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ﺗﻤﺎﻣﺸﻢ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﺒﻮﺩ
ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺮﺵ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﻠﻮﻍ ﻧﺒﻮﺩ
ﺳﺮ ﺍﻭﻧﺎ ﮐﻪ ﺭﺍﺱ ﻣﯿﮕﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻠﻮﺗﻪ
ﭼﻪ ﺗﻮﯼ ﻓﺎﻝ ٬ ﭼﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ٬ ﺩﻧﯿﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻧﺘﻪ
ﮐﻒ ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺮ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺩﻟﻢ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﻧﻮﺷﺖ
ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺍﻭﻧﻪ ﯾﺎ ﺑﺎﺯﯾﻬﺎﯼ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ؟
ﻫﻤﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﺷﺪﯾﻢ ٬ ﻓﺎﻻﻣﻮﻧﻢ ﻋﯿﻦ ﻫﻤﻪ
ﺍﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺍﻭﻥ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺩﻭﻧﺴﺖ ﮐﻪ اسمم ﻣﺮﯾﻤﻪ ؟
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﻋﺠﺐ ﮐﻒ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ
ﺗﻪ ﺩﻟﺶ ﺯﻻﻟﺘﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﮔﻮﯾﯿﺎﯼ ﭼﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ
ﺩﺳﺘﺎﻡ ﺑﺮﺍﺵ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ٬ ﺍﻭﻥ ﺑﺎ ﺩﻟﺶ ﻓﺎﻟﻮ ﮔﺮﻓﺖ
ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ﺩﺭﻭﻍ ﭼﺮﺍ ﺭﺍﺳﺘﺸﻮ ﮔﻔﺖ
ﺩﻝ ﻭ ﺑﺒﯿﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﯾﻪ ﺟﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﺕ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ
ﯾﮑﯽ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻓﺎﻝ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ٬ ﯾﮑﯽ ﭘﻮﻻﺷﻮ ﻣﯿﺸﻤﺎﺭﻩ
ﺧﻼﺻﻪ ﮐﻪ ﺩﻻﯼ ﭘﺎﮎ ٬ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﺩﻻﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺯﻻﻝ ﻣﺎﻝ ﻏﺮﯾﺒﺎﺱ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺍﯾﻨﻢ ﯾﻪ ﻗﺼﻪ ﻋﺠﯿﺐ ٬ ﻓﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺖ
ﮐﻒ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻗﻠﺐ ﺻﺎﻑ ٬ ﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﭼﭗ ٬ ﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ
#مریم #حیدرزاده
۱۱.۴k
۲۵ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.