درست همانجایی که برخی خودیها پای محرومیتمان نماندند تو

درست همانجایی که برخی خودی‌ها پای محرومیتمان نماندند، تو اولین کسی بودی که ایستادی‌ تا نشان بدهی چقدر برایمان خودی هستی

تو به تنهایی با دشمنان ریز و درشت پرسپولیس جنگیدی تا ثابت کنی چقدر قوی هستی. با دست خالی، با وجود محرومیت و مصدومیت بازیکنانت ادامه دادی تا همه بدانند انسان‌های بزرگ اسیر بهانه‌ها نمی‌شوند

تو بی‌وقفه تلاش کردی تا جایی که مخالفانت نیز حتی به تو ایمان آوردند. تمام واژه‌ها برای تشکر از تو تکراریست جز یک چیز؛ اینکه ما طاقت بغضت را نداریم، تویی که به تنهایی دلیل لبخند میلیون‌ها هوادار عاشق هستی. لطفا همیشه بخند پروفسور که لبخند تو خودِ خودِ زندگیست...