خاطره و نوستالژی raha

دیدگاه ها (۵)

پر گشودیم و به دیوار قفس هاخوردیم وه که در حسرت یک بالِ پرید...

مرده‌تر از تنم مجو زنده کنش به نور هو تا همه جان شود...

ازآن همه چای عصر گاهی با هم بر میز

*چای‌مان در استکانکودکی‌مان درکوچه‌هاخوشی‌هایمان در سینهعزیز...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط